Reisverhaal «Addendum bij Can 11»

Canada & Noord Amerika | België | 0 Reacties 20 September 2017 - Laatste Aanpassing 24 September 2017

20/09/2017. Het afhalen van Mwenzi in de haven van Antwerpen werd het officiële einde van onze reis. Vrijdag 15/09 kregen we bericht van Seabridge dat we contact konden opnemen met de rederij Herfurth. De Atlantic Sail, met Mwenzi aan boord, wordt die avond in Antwerpen verwacht en het lossen zal 's nachts nog gebeuren.

We namen dan ook onmiddellijk contact met Herfurth en regelden een afspraak. Gisteren, maandag, zijn we dan met de bus naar Antwerpen gereden om bij de rederij de nodige documenten op te halen. Vandaar ging het met hun vervoer naar kaai 1333 waar we Mwenzi al snel op de parking zagen staan. Bij de administratie verliep alles vrij vlot en al gauw konden we met een pasje het beveiligde gedeelte binnen om Mwenzi te inspecteren. De maritieme verzekering vereist eerst een inspectie van de wagen omdat je na het buitenrijden geen klachten over beschadigingen meer kan inbrengen. Gelukkig was Mwenzi in prima staat. Ook de plastic folie die we hadden aangebracht tussen de leefruimte en de cabine was intact. Toen we Mwenzi bij het begin van de reis in Halifax ophaalden was de scheidingswand in plastiek folie doorgesneden. Er was dus iemand in de leefruimte geweest, was het een nieuwsgierig iemand of een douane beambte ? We weten het niet. Er was geen schade en er was niets ontvreemd, dat was voor ons het belangrijkste. Na een controle van het chassisnummer door de douane werd Mwenzi in orde bevonden en konden we, na het monteren van onze officiële nummerplaat achteraan, met onze trouwe medereiziger huiswaarts keren.

Het dient gezegd dat we over onze ervaring met Seabridge en de verscheper zeer tevreden zijn. Alle contacten verliepen vlot en aangenaam, net als de afhandeling van de beide transporten.

We zouden eigenlijk onmiddellijk terug willen maar we hebben ervaren dat Mwenzi niet geschikt is voor het Noord-Amerikaans continent omwille van het feit dat men de wagen (basis Fiat Ducato) niet kent en er geen wisselstukken te krijgen zijn. Waarschijnlijk zijn die er wel, want de Dodge Promaster is eigenlijk een Fiat Ducato, maar de tariefnummers van de onderdelen zijn er verschillend en men durft het niet aan om ze te monteren omwille van mogelijke schadeclaims. Zowel in de VS als in Canada werkt men niet graag, of weigert men botweg te werken aan auto's die ze niet gewend zijn, zelfs dieselwagens zijn er niet erg welkom.

Maar er zijn gelukkig nog veel andere bestemmingen waar we met ons drieën naartoe kunnen. Eerst gaan we Mwenzi van nieuw schoeisel voorzien, een goede onderhoudsbeurt geven en klaarmaken voor een volgende trip. Het vernieuwen van alle boorddocumenten, waarvan we na de diefstal enkel fotokopieën hadden, zal ook nogal wat tijd in beslag nemen. Maar het is het allemaal waard geweest.

groetjes,

Mwenzi