Reisverhaal «Kst21»

Kustuitstap 2021 - Kst21 | België | 0 Reacties 11 Oktober 2021 - Laatste Aanpassing 24 Oktober 2021

Kustuitstap, België

KST_2021

Maandag 11 oktober 2021
We wagen het er nog eens op. We willen absoluut de reislust -en het Mwenzi-leven- nog eens ondergaan.
Omdat we het nog niet veilig genoeg vinden om verder zuidelijk te trekken -en de nodige paperassenwinkel willen negeren- blijven we in eigen land, de kust meer bepaald. We hebben een aantal natuurgebiedjes langsheen de kustlijn uitgezocht die we willen verkennen. We beginnen in het noordoosten en zakken zo zuid-westwaarts af. En dan begint het bij het Zwin natuurlijk.
Maar dat is voor morgen. Vandaag reden we al tot Zeebrugge -de vishandel Westhinder- waar we lunchten een korte wandeling maakten. Later stalden we Mwenzi op de Elisabethlaan in Heist, ter hoogte van de voetgangersbrug. Daar is een vertrekpunt naar twee kleine natuurreservaten, Sashul en de Kleiputten van Heist, kleine relicten van vroeger, geprangd tussen de toeristenstad en de zeehaven. Op de terugweg namen we de voetgangersbrug naar de dijk van Heist waar we nog langs de Baai van Heist wandelden. Ook een natuurreservaat, belangrijk rust en broedplaats voor vogels. Vandaar dat je er enkel van augustus to maart in mag en dan nog enkel op de aangeduide paden. Na de dorstigen gelaafd te hebben nog een wandeling doorheen Heist gedaan en Mwenzi weer opgezocht. We overnachten op een parking in Westkapelle. Gereden: 116km.

Dinsdag 12 oktober
Vanmorgen eerst wat voedsel inkopen gedaan in Heist, vervolgens naar het Zwin gereden.
Mooie wandeling gemaakt rondom oostelijke kant en vogels geobserveerd vanaf uitkijkpunten.
Nadien terug naar parking en fietsen opgehaald voor een fietstocht naar Knokke centrum waar we lekkere mosseltjes met friet aten. Eenmaal terug bij Mwenzi begon het te regenen, soms korte, soms hevige plensbuien. Dan maar vertrokken richting Zuienkerke waar we hopen te overnachten op een parking, niet ver van de Uitkerkse Polders waar we morgen het bezoekerscentrum willen… bezoeken. Hopelijk is het dan wat droger dan het nu is. Vanaf onze parkeerplaats kijken we uit op een weide waarin koeien ons na een tijdje komen bekijken. We zien vlakbij, tussen de koeien een Blauwe reiger en in de verte, een Kleine zilverreiger. Gereden: 49km.

Woensdag 13 oktober
Het is en blijft droog vandaag met flink wat zonneschijn en een fris windje, mooi zo, ’t mag zo blijven !
Na onze verplaatsing naar het bezoekerscentrum stelden we vast dat het vandaag pas opent om 13u30 ipv. 10u30. t’Ja, “het seizoen” is ten einde en alles draait hier op vrijwilligerswerk, daar hebben we wèl begrip voor. Maar aan de ingang heeft men een kastje voorzien waarin je een flyer van de wandeling doorheen de Uitkerkse Polder met plan en uitleg. De Uitkerkse Polder is naar verluid het belangrijkste weidevogelgebied in Vlaanderen en maakt deel uit van het Europese Natura 2000-netwerk.
Mooie wandeling gemaakt doorheen het gebied. We zagen ook heel wat Kolganzen die in groep neerstreken op de weilanden. Ook Blauwe reiger, Grote zilverreiger, Kleine zilverreiger en zelfs een groepje van vier Koereigers die naar gewoonte een groepje koeien volgden tijdens het foerageren om zo verstoorde insecten en ander klein grut te kunnen inpikken. In de lucht deed een groep Kauwen luchtduik-aanvallen op een passerende Buizerd, Spreeuwen verzamelden zich op een weidedraad. Mooi dat alles. Volgens de flyer van het gebied zou hier soms de Lepelaar te zien zijn - in het goede seizoen dan wel. We plannen dat we wat foto’s van enkele vogels die hier voorkomen in onze blog zullen opnemen. Geen vogels die hier en nu werden gefotografeerd maar vroeger en elders, kwestie van hun schoonheid nog eens te duiden.
Rond 14 uur bezoekje aan het bezoekerscentrum en van een drankje genoten.
Later op de dag nog een wandeling gemaakt doorheen De Haan, de stad en op de dijk. Een overnachtingsplek vonden we langsheen het kanaal Gent-Brugge-Oostende waar we ’s avonds vergast werden op een mooie zonsondergang. Gereden: 32km.

Donderdag 14 oktober
Het Fort van Napoleon in Oostende was nog niet open en dus maakten we snel nog een wandelingkje langs de duinen daar.
Napoleon liet Fort Impérial bouwen in 1810 als één van drie forten die een eventuele aanval vanuit Engeland zouden moeten counteren. Het heeft nooit echt vijandelijke intenties moeten ondergaan want het ligt er nog uitstekend bij. Konden de stenen maar praten…
Een heel moderne brasserie/taverne is er aan opgebouwd en het fort heeft ook een cultureel-educatieve bestemming, maar ook een groep Kauwen hebben het hiernaar hun zin.
We hadden nog graag de “Vistrap” in Oostende bezocht maar het was markt en vele straten waren afgesloten, voor een andere keer dus. Verder getrokken naar Raversyde waar we de woning van prins Karel maar vooral de Atlantikwall bezochten. Dit deel van de meer dan 5000km lange verdedigingslinie die Nazi-Duitsland liet bouwen in WOII. Het deel in Raversyde is één van de best bewaarde restanten ervan. Een ander deel is een Duitse kustbatterij uit WO I waarvan nog voldoende bouwwerken overblijven om een mooi beeld te schetsen van de Duitse kustverdediging in 1914-’18. ( https://www.youtube.com/watch?v=ndKm6YpBt5U&t=8s ).
Door de Covid-pandemie zijn de installaties slechts gedeeltelijk te bekijken maar toch is dit zeker de moeite waard en ben je algauw enkele uren bezig.
Nadien wilden we “Raversyde 1465” bezoeken maar we vonden daar te veel andere bezoekers waar we ons niet in wilden mengen. We konden wel terecht voor een kort bezoek aan het VOC van Oostende (Vogelopvangcentrum).
Laat in de middag reden we naar Middelkerke waar we een camperplaats opzochten waar we Mwenzi’s grijs- en zwartwatertanks ledigen, water bijvullen en overnachten. Gereden: 20km.

Vrijdag 15 oktober
Alle tanks leeg, behalve de bijgevulde verswatertank. Het is zeer winderig en het regent, soms druilerig, soms gietend. We doen wat inkopen en rijden dan naar Middelkerke waar we wat willen verkennen. Het weer is echter zo driest dat we Mwenzi terug opzoeken en verder rijden naar Nieuwpoort. We gaan de tijd -en het weer- breken met een restaurantbezoekje… kwestie van het aangename aan het nuttige te koppelen… 😋. Tijdens het eten brak de lucht open en kwam de zon erdoor. Na het eten een wandeling gemaakt en een plaatselijke viswinkel opgezocht. Een plek om te overnachten vonden we aan de Brugse vaart ter hoogte van de St.Jorissluis waar we ook nog een flinke verkennende wandeling maakten. Gereden: 17km.

Zaterdag 16 oktober
Eerst zwaarbewolkt, later zonnig en mooi weer. In de late namiddag weer bewolking. Via Oostduinkerke naar De Panne gereden waar we de dag willen doorbrengen. We hadden ook vooropgesteld om het natuurpark “De Westhoek” te bezoeken maar daar zien we van af omdat het te veel zandig duingebied is en onze ruggen dat niet goed verteren. De dijk en het “harde zand”-strand bieden echter genoeg gelegenheid om de benen te strekken. We vinden een parking waar we 24u. mogen staan voor 7€. Eindelijk mogen we ergens parkeren op redelijke afstand van waar we willen zijn. Je kan je niet voorstellen op hoeveel parkings we als camper niet toegelaten worden. Dit is echt een typisch Belgische situatie. Selectieve discriminatie… een schande.
Aan de andere kant begrijp ik dat men “sommige camperaars” wil weren. Er zijn te veel camperaars die geen camperethiek aan de dag leggen en menen dat alles moet kunnen. Overlast ten gevolge en de bordjes -Campers niet toegelaten- komen overal te voorschijn.
We zien zelf maar al te dikwijls slecht campergedrag en we ondervinden daar dan ook zelf de trieste gevolgen van - en niet alleen in België.
In ons land is er ook bijna geen infrastructuur voorhanden om het -stijgend- aantal camperaars te kunnen bedienen. Zo vind je moeilijk plekken waar je -zelfs tegen betaling- je zwart- en grijswatertank kan lozen. Dat kan meestal alleen in campings waar je te gekke prijzen moet betalen, waar je sowieso betaald om te overnachten, inclusief elektrische aansluiting (wat we helemaal niet nodig hebben) en waar je niet echt welkom bent als je maar één nacht blijft… en dat is dus net wat een “echte” camperaar doet… die reist en blijft niet op eenzelfde plek. Net daarvoor worden camperplaatsen opgericht, om camperaars te laten overnachten, niet om er een vreemdsoortige kamping van te maken. Sommige camperplaatsen zijn voorzien van lozingsfaciliteiten, soms tegen -redelijke- betaling, soms gratis. Deze laatsten vinden we vooral in Frankrijk waar de plaatselijke middenstand verstandig genoeg is om te beseffen dat die camperaars ook inkomsten genereren… in België moet dat besef misschien nog groeien ?
Genoeg geklaagd. Maar het blijft voor ons toch een redelijk kankerblok - camperen in België…😩
Het verschil tussen camperen en kampéren is bij velen nog steeds niet duidelijk. Net zoals het verschil tussen kamperen en parkeren !
We overnachten in De Panne. Na voorgaande tekst is het verwonderlijk dat we in De Panne toch een parking hebben gevonden waar we 24u mogen parkeren voor 7€ ! Eigenlijk mogen we er niet overnachten maar als Mwenzi afgesloten is ziet niemand iets… Goede plek dus. Proficiat De Panne ! Gereden: 17km.

Zondag 17 oktober
Van De Panne naar Oostduinkerke is niet ver. We rijden eerst naar het centrum waar een prachtig beeld van een garnaalvisser te paard opgesteld staat. Fotooke nemen en verder rijden naar Oostduinkerke-Bad om er te gaan wandelen. Langsheen de dijk staat ook hier, net als in De Panne, een prachtig authentiek huis uit 1899 met een prachtige gevel. Ook hier weer tussen de smakeloze appartementen gevels die er hoog bovenuit torenen. Wat een zonde toch van al die andere oude, nu verdwenen, geveltjes.
Bij vishandel “Le Breton” kopen we wat lekkers voor vanavond en bij de vleeshandel aan de overkant kopen we wat kippenbillen om vanmiddag op te dienen met witloof en gebakken krieltjes in mayonaise en peterselie… meer moet dat niet zijn. Na de middagwandeling keren we terug naar Oostduinkerke om onze slaapplaats op te zoeken, een parking aan de plaatselijke sportvelden.
Gereden: 14km.

Maandag 18 oktober
We rijden eerst terug naar Middelkerke om onze tanks te ledigen en zetten Mwenzi langs de Leopoldlaan ter hoogte van de Warandeduinen, een duinenrelict dat in beheer is van Natuurpunt.
We wandelen de zeedijk helemaal af tot het einde van Middelkerke-Bad en vinden ook hier enkele -nu beschermde- gevels van gebouwen van het einde van de 19de eeuw. Opvallend is wel Villa Cogels, waarvan de bouwheer de bekende Antwerpse baron Cogels was, die wou ook een buitenhuisje aan de kust. Bovenuit het oorspronkelijk gebouw torenen vijf moderne appartementen van een gebouw dat aan de achterkant van de villa werd opgetrokken. Villa Cogels is een antivoorbeeld van wat monumentenzorg had/zou moeten zijn. De bescherming van de villa als monument kwam er pas nadat de bouwvergunning van het achterliggende gebouw goedgekeurd was. Het uiteindelijke resultaat is een wansmakelijke miskleun.
We keren langs dezelfde weg terug maar nemen er nog de Warandeduinen bij om zo vanop de Warandetoren een overzicht te maken van de omgeving.
Vooralleer we een slaapplek opzoeken rijden we nog even naar Nieuwpoort-Bad. Al spreekt de winkelstaat ons wel aan voor een wandeling, we kunnen / mogen nergens parkeren en dus laten we het maar zo, we komen hier wel eens terug met de fiets.
We hadden een toffe plek gezien aan de oevers van de IJzer, maar helaas stond bij nader toezien ook hier weer het vermaledijde bord “Campers verboden”. Dat wil zeggen dat we hier zelfs niet mogen parkeren en we dus ook niet kunnen “consumeren” in de aanpalende taverne “De Ark”. Het zij zo.
We begeven ons dan maar naar de plek waar we vorige vrijdag sliepen. Gereden: 42km.

Dinsdag 19 oktober
Een baaldag. Het weer is bedroevend slecht. Donker, nat, winderig. We beslissen om naar Passendale te rijden en er het Memorial museum (over de gevechten rond Passendale tijdens WOI) te bezoeken dat bij een vorige trip naar de westhoek niet bereikbaar was wegens wegenwerken. En het wordt nog meer balen.
We kopen twee tickets en bij aanvang van het museum zien we dat de gangen vol schooljeugd staan. Wij dachten dat het nog steeds covid-crisis is maar stellen vast dat er grote ‘hordes’ zonder masker in het museum rondlopen. We keren onmiddellijk terug naar de balie en wijzen hen op dit feit. Wij willen wel met een masker op het museum bezoeken maar kunnen niet door de nauwe gangen omdat die vol leerlingen en begeleiders lopen. We vragen om later terug te kunnen komen.
We krijgen ons inkomticket terug en kunnen tussen 12u en 13u terugkomen omdat er dan geen schoolgroep. en meer komen. Van een van de zaalbewakers horen we ook zijn geweeklaag over het feit dat men geen maskerplicht kan afdwingen. Volgens de brave man zijn het vooral Nederlandse schoolgroepen en in Nederland is er geen maskerplicht…. Wij dachten dat we toch in België waren ???… Kan men die mensen hier dan niet vragen/verplichten om een masker te dragen waar het wenselijk is - ttz op plekken waar je onvoldoende afstand kan houden etc… Covid is er nog steeds… TOCH ??? of is er een speciale regeling voor Nederlandse besmettingen ???
Om 12u melden we ons terug aan de ontvangstbalie. Men excuseert zich voor de toestand… maskers, nederlanders etc. etc…. (blablabla denken we). Hier moeten duidelijk richtlijnen gesteld worden, da’s alles.
We kunnen het museumbezoek aanvatten en zijn achteraf blij dat we volgehouden hebben want het was echt wel de moeite. Goede (soms wat veel) uitleg, mooie diorama’s en een goed overzicht van de gebeurtenissen, vooral rond Passendale. Een aanrader. Dat we geen beelden hebben kunnen maken van deze dag is vanwege het weer… veel te nat om een camera in mee te nemen… spijtig.
Laat in de middag rijden we naar Middelkerke waar we overnachten. Gereden: 84km.

Woensdag 20 oktober
Een dag met veel wind en regenbuien. We rijden terug naar Nieuwpoort omdat we in Nieuwpoort-Bad willen wandelen. D’r is ook een lange winkelstraat en da’s ook wel eens leuk… soms.
De wandeldijk is hier heel anders dan in de meeste badsteden, hier liggen nog duinen tussen de appartementen en de zee. Op de dijk vinden we het kunstwerk “Verzoening” van Willem Vermandere, de Westvlaamse bard. We gaan ook een kijkje nemen naar de waterkering die in constructie is. Die zal in geval van hevige storm de haveningang -de IJzer- Nieuwpoort èn het achterliggende land beschermen tegen wateroverlast. Hoe de haven zal afgesloten worden is een mooi staaltje van techniek. Zie ook: http://www.stormvloedkeringnieuwpoort.be
Niet ver daar vandaan, ter hoogte van de Franslaan, staat het kunstwerk “Searching for Utopia” van Jan Fabre, naar wie het plein vernoemd werd.
We doen nadien nog een wanhopige poging om in Oostende even de “Vistrap” aan te doen maar het is er zo druk dat we Mwenzi geen kwartiertje kwijt kunnen. In een andere vishandel vinden we wel onze gading voor de volgende dagen.
De wind is flink aan het opsteken, aan zee wordt stormachtige wind verwacht. We zullen overnachten in Wilskerke, op een parking nabij de kerk. Gereden: 45km.

Donderdag 21 oktober
Het was een verschrikkelijke nacht. De eerste keer dat we zulke onweerskracht moesten ondergaan in Mwenzi. In de VS hadden we al sneeuwstormen en zwaar onweer met dikke hagelbollen waarvan we soms dachten dat ze door de voorruit zouden gaan. Maar vannacht was akelig. Het begon vrij laat met ongelooflijke regenbuien en windstoten. Na een korte stille pauze stak de wind terug op en ging nog feller tekeer met hevige windstoten, we lagen in ons bed te wiegen schokken… Mwenzi schokte van links naar rechts, maar goed dat ie iets meer dan 3 ton weegt… We deden geen oog meer dicht door het lawaai. De wind nam ’s morgens wel wat af maar bleef de hele dag door stevig doorblazen met af en toe een bui. Met zo veel gemiste slaap waren we toe aan een rustdag. We gingen ontbijten in Nieuwpoort en reden nadien naar De Haan waar we enkele uren rust namen in onze beschutte omgeving, Mwenzi. Na een kleine wandeling reden we naar Westkapelle, waar we willen overnachten, om morgen nog even langs vishandel Westhinder te gaan en dan naar huis terug te keren. Niet alleen omwille van het weer maar ook het nieuws dat we lezen over de sterk stijgende besmettingscijfers baart ons zorgen. Na wat we aan de kust gezien en ervaren hebben vinden we dit niet verbazend, wel erg zorgwekkend. Gereden: 81km.