Reisverhaal «Fr-Sp19-01»

Najaartrip Frankrijk - Spanje 2019 | Frankrijk | 0 Reacties 16 September 2019 - Laatste Aanpassing 16 September 2019

Fr_Sp19-01

Woensdag 4 september 2019
We zijn weer vertrokken… niet dat we bijna wortel hadden geschoten, twee maanden thuis is voor ons wel lang maar dat mag je niet gezegd hebben… Na de hittegolf in Spanje en Frankrijk met temperaturen boven de 40ºC hadden we er nog twee thuis. De tweede iets gematigder maar toch weer uitzonderlijk. Je moet er toch maar even bij stil staan.
Onze reis leidt ons deze keer via Düsseldorf in Duitsland naar het meer van Virelles in België en verder zuidwaarts door de Vogezen en de Jura naar zuid Frankrijk en Spanje, hoe ver zien we nog wel maar Cadiz houden we voor haalbaar.
Maar vandaag en de volgende dagen bezoeken we eerst het Caravan Salon in Düsseldorf waar we vijf jaar geleden Mwenzi bestelden. De camper-techniek staat niet stil en dat volgen we dus graag mee op. Deze “Grootste beurs ter wereld voor caravan en camper” is dan ook de ‘place to be’ voor wie wil bijblijven. We overnachten op een grote parking waar enkele duizenden campers en caravans opgesteld staan, ook altijd de moeite om hier een wandelingetje te maken. Morgen bezoeken we de beurs via gratis busvervoer van hieruit.
Gereden: 232km.

Donderdag 5 september
Zoals altijd trekt deze beurs duizenden geïnteresseerden aan. Meer dan tien grote hallen gevuld met tenten, caravans en campers van klein tot groot (en verder tot gigantisch). Zelfs buiten, tussen de hallen, vind je stands met elektrische fietsen, autopet’s en andere PLEV’s (Personal Light Electric Vehicle). Waanzinnig hoe die markt opengebroken is. Interessant zijn soms ook de voedselkraampjes, een mens moet nu eenmaal eten, niet ? We zagen onder andere een gigantische BBQ-truck. Voor wie meer beelden van het Caravan Salon wil zien refereren we naar onze oude blog waar een fotoverslag in verwerkt zit. http://blog.seniorennet.be/mwenzi_blog/archief.php?ID=1813253. Er is ook ons verslag van 30 augustus 2018 op deze blog.
Het was een drukke dag en de rust die we in Mwenzi terugvonden was welkom. Gereden: 0km.

Vrijdag 6 september
Vandaag wordt een verplaatsingsdag. We vertrekken rond 10u30 vanuit de grote parking en rijden via Keulen, Aken en Luik naar Chimay waar we morgen in Virelles willen zijn. Dat zou een makkelijk ritje moeten zijn maar het draaide uit op enkele flinke files die ons uren kostte. Eenmaal in België was het al niet veel beter, ook daar moesten we verschillende omleidingen volgen. Pas om 17u kwamen we toe in Chimay. Daar zullen we overnachten op een camperplaats.
Aan het meer van Virelles, meer bepaald in de omgeving van de Aquascope is het dit weekend “Festival de l’Oiseau” met een interessante optiekbeurs die we niet wilden missen. Da’s dus voor morgen. Gereden: 315km.

Zaterdag 7 september
Vroeg naar Virelles en het Aquascope gereden om een goede parkeerplaats in te nemen. 6m40 is meestal te lang voor een gewone parkeerplaats en ook met onze breedte van 2m10 moeten we rekening houden. Maar het viel mee, het regende en dus was er zo vroeg op de morgen nog niet veel animo te bespeuren in de omgeving van het evenement.
We waren eigenlijk wel wat verrast van het bezoekerscentrum van het meer. Uitgebreide zalen met tentoonstellingen, natuur-educatieve opstellingen, literatuur, merchandising en een restaurantje waar we ’s middags een lekker broodje aten. De optiekbeurs was er een met alles wat een vogelaar- natuurliefhebber zich kan wensen en een wandeling in het gebied was eveneens de moeite waard.
Alleszins een rijk vogelgebied en blijkbaar zit er ook nog Bever en Otter… mooi is dat. Ook het vermelden waard is het nieuwe natuur-hulpcentrum waar gekwetste dieren worden opgevangen en verzorgd tot ze terug in vrijheid kunnen worden gesteld. Een beetje een evenknie van het Natuurhulpcentrum in Opglabbeek (Limburg) maar dan veeel kleiner en met veeeeel minder middelen. Chapeau, hier wordt idealistisch vrijwilligerswerk gedaan.
Als overnachtingsplek hadden we eerst Bouillon uitgezocht maar daar was een grote wielerwedstrijd aan de gang, te druk dus. We vonden een mooie slaapplek, iets verder oostwaarts, in Herbeumont. Een plek om te herinneren want je kan hier heel wat wandelingen maken. Gereden: 136km.

Zondag 8 september
Het weer betert er niet op, regelmatig buien en frisse temperaturen. Het is dan wel september maar het verschil met een week geleden is opvallend. Vanmorgen moest zelfs al even de verwarming op.
We rijden vandaag Frankrijk binnen en zetten koers naar de Vogezen. Kort na de middag arriveren we op onze tussenstop in Saint-Die-des-Vosges. Een vrij grote stad net buiten het “Parc des Ballons des Vosges”. Een niet erg gezellige stad vinden we tijdens de wandeling. Wel een goede camperplaats waar we dankbaar gebruik van maken om Mwenzi veilig achter te laten. Op de omgevingskaart zien we ook weer heel wat uitgestippelde wandelingen in de uitgestrekte bossen van dit natuurgebied. Gereden: 302km.

Maandag 9 september
Een prachtige rit doorheen de bossen van de Vogezen brengt ons via Plainfaing naar Munster waar we het “Maison du Parc” willen bezoeken. Onderweg brengen we een kort bezoek aan het kerkhof van het “Memorial du Ligne”. Hier, in de stilte van het bosgebied, liggen enkele duizenden slachtoffers die hun leven lieten in de Franse verdedigingslinie die de Duitse troepen in WOI moesten stoppen. De meesten lieten het leven in 1915. Nadien verminderde de dreiging op de linie.
Munster, dat hier even zuid-oostelijker ligt, was toen nog Duits grondgebied. Dat hoor je trouwens nog goed aan de plaatselijke taal en de namen van bv. boerderijen. Ook de bouwstijl van de huizen doet denken aan Duitse dorpjes. Op een van die boerderijen kochten we de plaatselijke Munsterkaas, een kleine geitenkaas en de Barickas ofte Barikkaas. Heerlijke producten.
In Munster blijkt het “Maison du Parc” niet meer te bestaan, het wordt in bescheiden vorm opgenomen in een nog te bouwen mediatheek-gebouw. Als alternatief doen we een flinke wandeling doorheen het stadje. Later op de avond, als we Mwenzi achterlaten op de plaatselijke camperplaats, doen we dat nog eens ingekort over. Gereden: 59km.

Dinsdag 10 september
In plaats van de GPS te volgen hebben we een eigen parcours uitgestippeld en rijden we een stuk van de “Route des Crêtes” zuidwaarts richting Mulhouse. Prachtige wegeltjes doorheen dichte bossen maar ook met mooie uitzichten. We passeren “le Grand Ballon” met z’n 1424m het hoogste punt van de Vogezen. Daar drinken we koffie met uitzicht op de Alpen. Het is fris op het terras maar de hemel is open en blauw. Een prachtige streek waar veel gewandeld en in de winter veel geskied wordt. Dat leiden we af uit de vele accomodaties die we zien. We genieten ook van de bloemenpracht die overal aanwezig is in bloembakken en perken.
Het vervolg van onze rit voor vandaag gaat over meer bevolkte nationale en departementale wegen over Mulhouse, Belfort en Besançon om dan, net boven Lons-Le-Saunier, in Poligny de kleine wegeltjes te berijden tot in Domblans. Een klein dorpje waar men toch een bescheiden gemeentelijke camperplaats heeft aangelegd. We zitten hier al echt in de Jura-wijnstreek. Morgen trekken we verder door de Jura. Gereden: 254km.

Woensdag 11 september
Even ten zuid-oosten van Domblans ligt Baume-les-Messieurs, een mooi klein dorpje middenin een indrukwekkend ketelgebergte (Cirque in het Frans). We maken er een wandeling doorheen de smalle straatjes. Vervolgens rijden we naar Bonlieu. Het is bekend vanwege de watervallen op het riviertje de Hérisson - “Les Cascades du Hérisson” genaamd. We kregen de tip van een goede vriend, tevens een heel bekwaam natuurfotograaf. Tijdens een korte wandeling langs het riviertje stellen we vast dat net als in zoveel andere streken, de waterstand erg laag is en de watervallen dus niet veel voorstellen. Aan de waterval “Le Saut de Girard” waren het zelfs maar druppels die neervielen. Voor de herfstkleuren zijn we natuurlijk nog te vroeg. Deze omgeving moet dan wel prachtig zijn, vooral in combinatie met de riviertjes die zich een weg zoeken door het bos. We overnachten op de parking nabij de “Cascades” in Bonlieu. Gereden: 86km.

Donderdag 12 september
Een korte wandeling naar de Belvedere des quatre lacs was onze eerste uitstap. Nadien ging het naar Lajoux waar we het Maison du Parc du Haut Jura wilden bezoeken. Maar dat opende pas na 14u dus bezochten we even de plaatselijke kaasfabrikant die een heerlijk Blue de Gex verkocht. In Mijoux wilden we een restaurantje bezoeken dat gespecialiseerd was in verse Forel. De zaak bleek echter van eigenaar te zijn veranderd en er stond ook geen Forel meer op het menu. Die tand moesten we dus uittrekken. Na de middag dan toch het voorzien Maison kunnen bezoeken. Spijtig genoeg is alle informatie enkeltalig Frans. Niet echt een groot probleem voor ons maar we vinden Engels toch vlotter en in zulke gelegenheden zou het niet mis staan voor de toeristen. We overnachten op een camperplaats in Mijoux. Gereden: 78km.

Vrijdag 13 september
Zuidelijk doorheen de vallei van de Valserinne. De rivier kreeg als eerste het franse label “Rivière Sauvage”, een benaming die pure natuur garandeert. We drinken koffie op een terrasje in Chézery-Forens, het is prachtig weer en al (10u) flink warm. Even buiten het dorpje kopen we in de “Fromagerie de l’Abbaye” een pakje Beurre de Barratte (boter van rauwe melk). Doe dit op je (frans-) brood en je hoeft geen toespijs meer.
In Bellegarde-la-Valserine doen we nog wat inkopen en rijden dan, weer langs prachtige wegen, zuidwaarts tot Vongnes. Het zoveelste kleine dorpje met heel veel bloembakken. Hier willen we de wijnmakerij “Le Caveau Bugiste” bezoeken. En d’r is heel wat te zien, er zijn verschillende musea die gewijd zijn aan verschillende ambachten waarvan er een schat aan voorwerpen wordt tentoongesteld. Je vraagt je af hoe ze het bij elkaar hebben gekregen. Je vraagt je af wat we met dit mooie weer in deze musea gaan zoeken maar het is buiten al meer dan 30ºC (…en we zitten hier op meer dan 300m hoogte). Liever binnen dus. In de receptiezaal kan je je informeren over de verschillende wijnen en die kan je uiteraard ook proeven. Van de streek hadden we eerder al een “Crémant de Jura” en een “Macvin” geproefd. Benieuwd wat deze wijnmaker voor lekkers biedt. Opvallend zijn alleszins de beeldhouwwerken die her en der verspreid staan. Een rotsmuur wordt oa. gebruikt om beelden uit te sculpteren. Heel gepast zijn er aan het eigendom twee parkeerplaatsen aangelegd waar camperaars kunnen overnachten. Daar willen we graag dankbaar gebruik van maken. Morgen wordt weer een verplaatsingsdag. Gereden: 89km.

Zaterdag 14 september
Bij vertrek vanuit onze zeer rustige slaapplek worden we uitgewuifd door de mevrouw van Caveau Bugiste. In het dal hangt nog wat nevel maar van zodra de zon boven het gebergte komt smelt die als sneeuw voor…
Net onder het “Lac du Bourget” gaan we de autosnelweg op. We rijden via de A43, de A48 en de A49 richting Valence. De A7 gaat langs Montélimar en Orange waar we de A9 opgaan naar Nîmes en Montpellier. thv Poussan verlaten we de snelweg en rijden zuidwaarts tot Balaruc-les-Bains. Daar vinden we een parking waar we tussen vijf andere campers kunnen overnachten. Het is vlakbij de oever van de lagune van Thau en vrij druk op deze zaterdag. We schrijven ’lagune’, omdat dat ons een meer gepaste benaming lijkt dan wat de plaatselijke benaming “Etang de Thau” doet vermoeden. Correcter nog is het een kustlagune.
Iedereen trekt blijkbaar naar het water. Het is nu, om 17u, nog 33ºC. We zullen vanavond nog een wandeling maken als het wat afgekoeld is. Gereden: 411km.

Zondag 15 september
Mooie wandeling gisteren langs de oever van de lagune. Een terrasje langs de kant gaf meteen de gelegenheid om de plaatselijke oester te proeven.
We nemen vandaag een ‘rustdag’. We rijden via de kustweg en de drukke stad Sète richting Agde. De “Cap d’Agde” laten we links liggen (letterlijk) want het is zondag en de drukte in het ervoor liggende stadje Marseillan Plage zegt ons al genoeg. We rijden naar de binnenzijde van de lagune, even voorbij Marseillan, naar de ‘Route des Parcs’ waar de plaatselijke vissers gevestigd zijn. We vinden er een grote parking die campers toelaat als klant van “La Ferme Marine”, een restaurant even verder. OK… dat willen we best even ‘ondergaan’…
Het was heerlijk genieten. We waren hier even voor 12u. en gelukkig konden we nog een tafeltje reserveren. Het bleek een (vooral op zondag) heel gekend en druk bezochte zaak waarin vooral het buffet van “Fruit de Mer” een grote aantrekkingspool was.
We nemen een lange siësta en rijden in de late namiddag naar een camping in Marseillan om ons te bezinnen over het verdere verloop van onze reis. We hebben inmiddels nieuws gekregen van de wateroverlast, gevolg van overvloedige regenval, in een groot gebied langs de Spaanse kust. We lazen hallucinerende cijfers van méér dan 400L/m⁺ water op 24u.
Aangezien heel deze streek op ons traject ligt denken we dat het beter is om onze plannen wat aan te passen. Gereden: 51km.

Maandag 16 september
We nemen vandaag nog een dagje kilometer vrij en bekijken hoe we de reis verderzetten. Allicht zal de streek van de wateroverlast zich herstellen en hopelijk beter weer krijgen. Maar we willen niet ‘in de weg lopen’ van al de miserie die de mensen daar hebben en willen zeker ook geen ramptoerisme plegen. We plannen dus om een bocht rondom het getroffen gebied te maken in de richting van ons uiteindelijke doel van de reis, Cadiz. We zien wel of we het gemiste deel van de trip kunnen invullen op de terugreis.
Voor de rest plannen we vandaag niet veel, behalve een interne poetsbeurt voor Mwenzi en een strandbezoekje (niet echt ons ding maar het geeft wel koeling…). Om de blog bij te werken zullen we onze eigen hotspot moeten gebruiken, de wifi van de camping is te zwak en daarvoor te duur (3€/24u.). Gereden: 0km.