Reisverhaal «Fr-Sp22-07»

Najaar 2022 - Frankrijk - Spanje | Frankrijk | 0 Reacties 24 November 2022 - Laatste Aanpassing 25 November 2022

Fr-Sp22-07

Vrijdag 11 november Zwaar bewolkt, zon vanaf Franse grens, max.20ºC
Gisteren nog even het oude stadsgedeelte van El Pont de Suert bezocht en dat viel weer heel erg mee, het blijft verrassen hoe erg gezellig die stadsdelen meestal zijn.
We kregen niet de gehoopte zon en ook de landschappen vielen wat tegen maar het werd toch een mooie rit. Onderandere door de 5,2km lange Vielha-tunnel. Gisteren deden we ook nog 10 tunnel(tjes) nabij Olvena en nog eens 13 tunnel(tjes) nabij het Spaanse Escales.
Net voor de Franse grens gingen we nog een laatste Spaanse koffie drinken.
Eenmaal de grens over ging het verder naar St-Gaudens, St-Girons en Foix waar we Mwenzi even achterlieten op de camperplaats. Zelfs een bezoek aan de markt kon ons niet overtuigen om er te blijven en dus reden we verder tot Mirepoix. Daar hoopten we de beelden van vorige keer te kunnen verbeteren. Toen regende het pijpenstelen, nu scheen de zon, blauwe hemel. Maar het is 11 november en dus een vrije dag voor iedereen, ook daar was er een markt en het liep er overvol. Het fotograferen van geveltjes is dan niet meer mogelijk. We maken er dan maar een mooie wandeling van. We overnachten op een parkeerplaats in Mirepoix. We zitten, door de snellere vordering wat voor op ons reisschema maar we hebben nog wat te doen in Carcassonne en omstreken en gaan later ook nog even terug op familiebezoek
Gereden: 231km

Zaterdag 12 november Bewolkt met zonnige periodes, max.19ºC
Een bezoek aan de cité van Carcassonne is altijd mooi. De vestingmuren, de gebouwen, ze blijven indrukwekkend en fascinerend. De toenemende toeristische infrastructuur is dat natuurlijk niet. En het is vandaag dan nog eens zaterdag dus het was druk. Ook daarom hebben we geen beelden gemaakt. Maar je kan Carcassonne nog wel bekijken op onze blog van 2017 op https://www.mwenzi.be/frankrijk/reisfotos/fr17-04/... De beelden 11/54 t/m 19/54.
We hebben een plek op de camperplaats van de stad en het is een mooie wandeling om vandaaruit naar de cité te gaan, alhoewel… niettegenstaande de mooie omgeving op de weg ernaartoe en het indrukwekkende gezicht van de hoog boven de omgeving uittorenende vestingmuren, moet je constant het je hoofd naar beneden je looppad bespieden want hondendrollen verpesten de pret. Die liggen er in Frankrijk nog overal, in Spanje is het al even erg trouwens. Wat bezielt die hondeneigenaars eigenlijk, en het zijn er dan ook zoveel.
Morgen brengen we de hele dag door op de camperplaats, d’r zal dus niet veel over te melden zijn.
Gereden: 63km.

Zondag 13 november Bewolkt met wat regen,max.15ºC
Rustdag in Carcassonne en doorsturen van de blog Fr-Sp22-06.
Gereden: 0km.

Maandag 14 november Bewolkt met soms zon, max.17ºC
Boodschappendag: Diesel, LPG, drinkwater voor Mwenzi en voor ons, etc. We kopen ook een aantal lekkere dingen in bij L’Oulibo, de grote olijfolie-producent waar nu nog steeds olijven worden binnengebracht, gewogen en verwerkt. Een bezoek zit er ook deze keer niet in want er is niet genoeg vraag naar een rondleiding. We bezoeken ook even Olonzac waar we lunchen en rijden dan naar Homps waar we ons aan de rand van de Plage du Lac Jouarres zetten en dat lijkt ons een prima plaats om te overnachten.
Gereden: 88km.

Dinsdag 15 november Zonnig en max.21ºC
Op familiebezoek in Escales
Gereden: 20km.

Woensdag 16 november Zonnig en max.24ºC
Op familiebezoek in Escales
Gereden: 0km.

Donderdag 17 november Zwaar bewolkt met af en toe regen, max.18ºC
Vanuit Escales vertrokken we naar Villeneuve-Minervois waar we de plaatselijke camperplaats bezochten voor het legen van de tanks. Net buiten het dorp vinden we nog een truffelzoeker en z’n hond die graag even poseren voor onze lens.Verder via kleine, meestal smalle bergwegen naar Villardonnel en de D118 naar Mazamet doorheen het Montagne Noir en prachtige bossen die nu in weelderige herfstkleur staan. Prachtig traject. Na Mazamet en Castres nemen we de D112 naar Lavaur, dan de D630 naar St.Sulpice la Pointe, Orgueil en Montauban. Dan de D72 naar Lafrançaise en Durfort Lacapelette waar we aan het gemeentehuisje een parking vinden die genoeg rust uitstraalt om er te overnachten. Dit is de streek van de rode appeltjes, al kilometers in de omtrek zagen we boomgaarden waarin sommigen nog bossen rode vruchten hingen. Maar blijkbaar is de oogst nog wel bezig. Benieuwd of we morgen ergens een winkeltje vinden waar ze het appelsap verkopen dat hier van deze vruchten wordt gemaakt.
Gereden: 221km.

Vrijdag 18 november Bewolkt met af en toe zon, ’s avonds regen, max,18ºC
Ons doel in deze streek is Lauzerte, een middeleeuws stadje. Vanuit onze slaapplaats is het slechts 10km rijden langsheen glooiende velden.
Omdat we om 8u vertrokken zijn we goed op tijd om nog een goede parkingplek uit te zoeken aan de Route de Moissac, nabij de Place du Foirail in Lauzerte, net lang genoeg om Mwenzi te stallen en de passanten niet te hinderen. Op een aanpalend bord zien we dat onze camper hier 48u. mag verblijven, lang genoeg voor ons. We gaan meteen op pad want het historische gedeelte van de stad ligt nog een stuk hoger. Al van verre hadden we de stadsmuren gezien, hoog uittorenend boven de huisjes eronder. Sommige delen van de stad zijn eeuwenoud. Zo is er L’Hôpital Notre-Dame dat al sinds 1222 vernoemd wordt. Daar werd bij restauraties zelfs een muntschat gevonden die terugleidt tot de Galliërs en de eerste eeuw vóór onze tijdrekening. Toen was Lauzerte een oppodium van de Gallische stam van de Cadurques, met als hoofdstad Cahors, nu de hoofdstad van Quercy.
Er wordt redelijk wat gerestaureerd in het stadje maar we zien toch ook leegstand en enkele gebouwen die niet meer te redden zijn. De algemene indruk is er wel een van schoonheid en gezelligheid. Tal van kunstenaars zijn hier ook aan het werk. De twee opvallendsten zijn Jacques Buchholtz en de oude kunstsmid Sylvain Soligon. De eerste is de ontwerper van onderandere de opgeheven hoek van het centrale plein, de Place des Cornières. Het werk van de kunstsmid is ook op verschillende plekken terug te vinden.
Morgen is het zaterdag en is het markt in Lauzerte, we zijn benieuwd.
Gereden: 10km.

Zaterdag 19 november Zwaar bewolkt en regen, max.16ºC
We hadden gehoopt om de kunstsmid te kunnen ontmoeten in z’n atelier maar alles is gesloten, zoals wel meer in het stadje dat blijkbaar kan leven van slechts twee maanden toerisme.
Maar de kleine zaterdagmarkt was wèl de moeite. Kleine kraampjes van meestal kleine zelfstandigen die hun producten aan de man komen brengen. We kochten een geitenkaasje voor vanavond en wat van die rode appeltjes waarvan we de boomgaarden onderweg zagen. Alleen de regen kon de sfeer wat temperen. Na nog een wandeling in het oude stadsdeel terug naar Mwenzi.
Richting Cahors reden we doorheen weelderig gekleurde herfstbossen. Een door jagers opgejaagde Ree kruiste onze weg en scheurde haastig het bos in, hopelijk overleefd ze ook de stress.
In Cahors was het ook markt maar we gingen eerst lunchen bij Le Dousil, een klein, rustig restaurantje annex wijnhandel. Nadien bleek de markt praktisch opgedoekt zodat daar niet veel meer te beleven was. Maar de wandeling doorheen het oude stadsdeel was toch wel de moeite.
Op de parking waar we Mwenzi, even buiten het centrum, hadden achtergelaten is het erg rustig en we besluiten om hier de nacht door te brengen.
Gereden: 39km.

Zondag 20 november Ochtendmist, nadien bewolkt, namiddag regen, max.8ºC
Via een landweg komen we op de autosnelweg voor een rit van 21km. Vanaf Montfaucon terug op, soms smalle, landwegels tot Reilhac waar de befaamde Rocamadour geitenkaas wordt gemaakt. Verder noordwaarts, ook via prachtige boswegels die afgezoomd zijn met schitterende stenen muren tot in Gramat waar we wat inkopen doen. Rocamadour is slechts even verder. Het duurt even voor we een goede plek vinden om Mwenzi voor langere tijd achter te laten maar boven het stadje is er een grote parking die nu, eind november niet meer betalend is.
We hadden het stadje op de heenweg al zien liggen en dus wisten we dat het een hele afdaling is om van de parking naar beneden te wandelen, maar de terugweg is natuurlijk even hoog want de liften die er staan zijn buiten dienst. De toeristen die nu het stadje nog komen bezoeken moeten maar stappen… De hoofdstraat van het stadje doet ons denken aan de hoofdstraat van Mont-Saint-Michel waar ook alles in dienst staat van de toerist. Met dat verschil dat 98% nu gesloten is. Mooi is anders. Het loonde toch de moeite om te zien hoe alles hier opgebouwd is tegen de enorme rotswand. Het is blijkbaar ook een echt bedevaartsoord. Niet voor ons dus en we krijgen voor de terugweg een lange regenbui cadeau.
De natte kleding wordt opgehangen in de badkamer en de verwarming gaat aan als we op Camping Des Campagnes toekomen waar we de nacht zullen doorbrengen.
Gereden: 87km.

Maandag 21 november De hele dag regen, soms hevig, max.15ºC
We zijn nu definitief aan onze thuisreis begonnen. Sinds gisterenavond regent het ook onophoudelijk. Ook tijdens onze noordwaartse reis vandaag via Limoges en Confolens naar Verteuil-sur-Charante regende het constant en af en toe hevig. We staan nu (17u) op de camperplaats(je) van het charmante dorpje dat we enkele jaren geleden al bezochten omwille van het feit dat je hier de beste brioche van het land kan vinden -althans volgens top-chef James Martin.
Die smaakte toen inderdaad naar meer… vandaar… Maar de zaak is gesloten en is in dit jaargetijde enkele op bepaalde uren in het weekend open. Jammer. We hebben onze teleurstelling dan maar goed gemaakt met een lekker etentje in het plaatselijke hotel/restaurant. Door de regen hadden we geen camera meegenomen maar toen de zon toch twee minuten doorkwam hebben we met de iPhone toch een beeld gemaakt van de idyllische omgeving van de bakkerij waar de brioche gemaakt wordt.
Dat we hier terug “passeren” is niet alleen vanwege de brioche. We willen in het grote bocht om Parijs heen en daarom reden we vandaag een flink stuk naar het oosten om morgen de rit verder noordwaarts aan te vatten. Maar Verteuil-sur-Charante blijft ons wel een favoriet… voor de brioche.
Gereden: 237km.

Dinsdag 22 november Mooi en zonnig, na Le Mans soms felle regen, max.14ºC
Gisterenavond is toch nog even droog gebleven maar vannacht viel er weer veel regen. We waren dan ook stomverbaasd dat we op het moment dat we de snelweg opreden, blauwe lucht en even nadien volle zon mochten smaken. Zo reden we via Poitiers, Chatellerault en Tours tot Le Mans waar we de wolken alweer zagen naderen. De regenbuien bleven afwisselen met wat zon tot voorbij Caen waar we richting Honfleur kozen. Daar waren we een aantal jaren geleden ook en dus kennen we de camperplaats als voldoende rustig om een lange rit te kunnen verteren. Nog even een flinke wandeling naar en doorheen het stadje om een vishandel te vinden voor wat ingrediënten voor een licht avondmaal maar da’s blijkbaar te veel gevraagd in dit voormalige havenstadje. De ene vishandel is aan het verbouwen, de andere is gesloten… Dan maar op onze eigen voorraad terugvallen. Door het onberekenbare weer hebben we ook dit keer geen camera meegenomen maar beelden van Honfleur zijn wel terug te vinden in één van de andere reisverhalen over Frankrijk. Van de regen onderweg en de vier regenbogen die we vandaag zagen hebben we ook geen beelden.
Gereden: 503km.

Woensdag 23 november Regen tot 14u, stevige wind, max.13ºC , regen vanaf 17u.
De rit via Le Pont de Normandie, Le Havre en Abbeville naar Étaples deden we toch maar via autosnelweg omdat het de hele tijd zou regenen. Met bakken viel het uit de lucht, een route via de departementale wegen zou niet lollig meer geweest zijn.
Étaples doen we aan omdat er goede viskraampjes zijn waar we wat willen halen. Uiteraard is een wandeling langs de dijk en naar het dorpje ook fijn om te doen na de verschrikkingen van het weer vanmorgen. Maar aangezien het weerbericht er voor morgen niet veel beter uitziet besluiten we om niet langer hier te blijven. Voor morgen plannen we de laatste étappe naar huis.
Gereden: 218km.

Donderdag 24 november Open, mooi weer max.12ºC
Vanmorgen openden de viskraampjes in Étaples al vroeg. En vermits we vannacht door de wind goed in slaap zijn gewiegd -letterlijk- waren we er als de kippen bij om wat verse, recht van de boot, Sint-Jacobs-vruchten te halen voor vanavond -thuis.
Vannacht heeft het inderdaad flink gestormd, soms dachten we dat we op zee dobberden. Maar vanochtend was de wind wat luwer en de lucht leek open. Dat bleek even later goed ingeschat want we kregen, na toch nog een lichte regenbui, klare hemel en zonneschijn tot in Kapellen.
Tot hier het verslag van onze najaarsreis 2022 doorheen Frankrijk, Spanje en terug Frankrijk.
We legden in totaal 7537km af en hebben over Frankrijk en Spanje weer heel wat opgestoken, zowel landschappelijk als geschiedkundig maar ook uiteraard over de plaatselijke specialiteiten en gebruiken en het voedsel, de dranken. En laat dat nu ook enkele van de essenties zijn van het reizen.
Hopelijk hebben we dat ook kunnen weergeven via de 408 beelden in de blog die gedistilleerd werden uit 1098 opnames.
Gereden: 276km.