Reisverhaal «Fr-Sp24-01»

Najaar 2024 - Frankrijk - Spanje | Frankrijk | 0 Reacties 03 September 2024 - Laatste Aanpassing 14 September 2024

Fr-Sp24-01 - Frankrijk-Spanje

Proloog 28 augustus 2024
Na de korte 14 dagen in Frankrijk dit voorjaar duurde het niet lang voor we weer naar een nieuwe reis hoopten. Maar eerst moesten we zeker zijn dat het wel zou kunnen. Kortom, de goesting was er maar medicatie en kine moesten eerst hun werk doen.
Omdat Frankrijk en Spanje een beetje onze zuidelijke lievelingslanden zijn, beperken we ons dit najaar tot die twee en gaan we het rustig aan doen. We gaan sneller beslissen om een dagje langer op een plek te blijven als die meevalt. We vertrekken op 3 september en gaan eerst onze vrienden in Middelkerke bezoeken, daarna gaat het zuidwaarts naar de Dordogne-streek waar we vorig najaar gestopt zijn, deels omdat er al zoveel gesloten was. De streek heeft geschiedkundig heel wat te bieden maar is ook gastronomisch zeer aantrekkelijk. De schapen- of geitenkaas, de Okkernoten- of Hazelnotenolie zijn slechts enkele voorbeelden van de heerlijke streekproducten. En er is altijd nog meer te vinden. Wat verder in de reis zouden we graag nog afzakken naar Spanje, daar krijgen de sierras van Andalicia onze aandacht.
Was het maar al 3 september, we kijken er beiden erg naar uit.

dinsdag 3 september 2024 tot woensdag 4 september km.stand bij vertrek: 129.635 km
Een vrij korte rit om te beginnen. Middelkerke kennen we intussen al een beetje en zo ook de camperplaats “De Zeester”. Aangezien het aan de kust best problematisch kan zijn om er met de camper te parkeren of te overnachten is deze camperplaats een uitgelezen plek om er te verblijven en onze vrienden te bezoeken. Het is voor ons waarschijnlijk een laatste kans om ze nog eens te ontmoeten want zij zullen tijdens ónze reis weer afreizen en naar hún camper terugkeren in Zuid-Amerika.
gereden: 140km      km stand 129.775km

donderdag 5 september
Na de gezellige dag gisteren is het weer aan ons om verder te trekken. We doen dat via Calais, Rouen en Chartres soms in de regen, meestal in de gietende regen… We hadden eigenlijk niets anders kúnnen doen dan rijden. Even voorbij Chateaudun rijden we rond 3u30 Cloyes-sur-Le-Loir binnen waar we een stille parking vinden aan een park. De rivier Le Loir (niet Le Loire !) kennen we nog van het stadje Bonneville van vorig jaar. Ook hier wordt het zeker een goede slaapplaats met wandelmogelijkheden na de lange rit. Intussen schijnt de zon en kunnen we van start gaan.
Vandaag is Mwenzi over de 130.000km gegaan… toch weer een memorabel momentje.
gereden: 484km      km stand 130.259km

vrijdag 6 september
Het regende praktisch de hele dag, meestal stond de ruitenwisser op interval maar nu we op onze slaapplaats staan valt het er met tussenpozen met bakken uit. We reden via Tours over Poitiers, Angoulème en Périgueux tot het kleine Saint-Crépin d’Auberoche waar we op een camperplaats zullen overnachten. Verder is er niet veel te melden.
gereden: 434km       km stand 130.693km

zaterdag 7 september
We rijden verder in de regen die tot na de middag zonder ophouden zal neervallen, net zoals de hele afgelopen nacht.
In Rouffignac-Saint-Cernin-de-Reilhac bezoeken we de “Grotte de Rouffignac”. Die herbergt vele prehistorische rotstekeningen en gravures. Die blijken nog ouder te zijn gedateerd dan de tekeningen in Lascaux, ze zijn ook niet ingekleurd. Je wordt de vele kilometers lange gangen ingereden met een elektrisch-“openlucht”-treintje. Niet echt voor mensen met claustrofobie… maar zeer interessant om te zien en te ervaren. Je mag er, begrijpelijk, niet fotograferen, ook niet zonder flits, daarom hebben we er dus ook geen beelden van. Toch wel eentje aan de ingang gemaakt…
Saint-Léon-sur-Vézère is opgelijst bij de mooiste dorpen van Frankrijk en heeft een zeer goed bewaarde ‘Donjon’ uit de 12de eeuw en een prachtige ‘Manoir’ uit de 15de eeuw. Binnenin zijn de kamers getooid met meubilair en gebruiksvoorwerpen uit de tijd van de 25 generaties die de gebouwen bewoonden. Ook de tuin is best een bezoekje waard, vooral voor de 300 jaar oude Libanese cederboom.
Even zuidwaarts ligt “La Roque Saint Christophe” waar sinds duizenden jaren mensen hebben geleefd en gewoond. Een waarlijk indrukwekkend monument. Onze fysiek stond echter op een te laag pitje om dit alles te bezoeken. We overnachten op de plaatselijke parking.
gereden: 52km      km stand 130.745km

zondag 8 september
Zeer rustige (& droge) nacht op de parking van “La Roque Saint Christophe” vanwaar we zuidwaarts naar het “Maison Forte de Reilhac” rijden. Dit is Frankrijk’s enige rotskasteel, enkel de gevel is zichtbaar onder de rotsen waaronder alle kamers werden uitgehouwen. Het dateert uit de XIVde eeuw en werd pas voor bezoek geopend in 2006. Binnenin weerom het eigentijdse meubilair. Opvallend was een kleine gevangenis in het huis met in een muur een S-vormige schacht waarlangs voedsel of drank kon gegeven worden. Vanuit het huis kan men naar de bovengelegen open terrassen waar je zicht hebt over de omgeving. In een apart buitengebouw werd een tentoonstelling opgezet rond marteling in de middeleeuwen, met allerlei toestellen… niet voor gevoelige kijkers…
Weer even zuidelijker bezoeken we het “Abri de la Madeleine”. Een sinds duizenden jaren gebruikte schuilplaats aan de rand van de rivier Vézère. In latere tijden werden er, onder de overhangende rots, woningen gebouwd die nu deels gerestaureerd worden.
In Eyzies zetten we Mwenzi op de camperplaats en maken een wandeling in het dorpje waar we morgen het “Musée National de Préhistoire” willen bezoeken.
gereden: 16km      km stand 130.761km

maandag 9 september
Vanmorgen in de regen naar het museum maar eerst even langs de wekelijkse markt om wat fruit in te kopen. Voor we het museum in mogen is er een grondig nazicht van de rug- en handtassen en moeten we, zoals in een luchthaven, alle metalen, gsm’s, sleutels end. in een bakje leggen vóór we zelf door de metaaldetector doorlopen… Maar het bleek zeker de moeite. Dit is een museum met een grote M ! Wat daar wordt uitgestald is fenomenaal. Zowel in variëteit en detail maar vooral in aantal. Zo is er op de eerste verdieping een wandkast van 2m hoog en minstens 50m lengte !!! die vol hing met artefacten gemaakt door verschillende humanoïden in verschillende tijdsperken van de evolutie van de mens. Waarlijk indrukwekkend. Op de tweede verdieping wordt meer aandacht besteed aan kunstuitingen tijdens die periodes. We zagen o.a. artefacten die gevonden waren op de site van La Madeleine waar we gisteren wandelden. Ook de replica’s van een Mammoet en een
Reuzen-eland (Megaloceros giganteus) stalen de show. Prachtig om deze dieren zo nabij te zien op ware grootte. Op verschillende schermen werd getoond hoe onze voorouders steen bewerkten tot gereedschappen. Een opmerking die iemand gaf was “… dat ze dat in die tijd al zo mooi konden verfilmen”…
We overnachten een tweede maal op de plaatselijke camperplaats.
gereden: 0km      km stand 130.761

dinsdag 10 september
Vandaag wordt deels een rust- en douchedag. We rijden tot Sarlat voor wat inkopen en verder zuid naar het :Ecomusée de la Noix du Périgord” nabij Chatelnaud-la-Chapelle. Het écomusée, dat we trouwens vorig jaar reeds bezochten, ligt in het domein Vielcroze. We komen er terug om hun lekkere walnoten- en hazelnotenolie, die willen we terug in huis halen. Ze moeten nog een hele reis mee maar het kan niet anders, ze is te goed om hieraan voorbij te gaan.
Vandaar rijden we naar de nabij gelegen camping Maison Neuve waar we een prachtig plekje vinden. Intussen is de zon ook van de partij en belooft het een prachtige dag te worden. We zetten ons buiten in de warme gloed en genieten van een goed boek. Meer moet dat niet zijn… begint bekend te klinken…
gereden: 38km      km stand 130.799

woensdag 11 september
We rijden vandaag naar Monpazier, een stukje zuid-west van Chatelnaud-la-Chapelle. Het is opgelijst als één van de mooiste dorpen van Frankrijk en heeft nog steeds een stuk vestingmuur. Ook het dorpsplein is mooi om zien en donderdag zou het er markt zijn. Die combinatie willen we graag ervaren.
De rit gaat via de D53 over Pays-de-Belvès en verder zuid-west via de D53 tot Monpazier. Een prachtig parcours doorheen bossen en bossen en… met een rijkdom aan boomsoorten. De opvallendste waren de kastanje- en de walnotenbomen die nog niet rijpe vruchten droegen.
Mwenzi parkeerden we op de gemeentelijke camperplaats waar we twee nachten zullen blijven en doen al een eerste verkenning van het vestingstadje dat ingedeeld is in noord-zuid en oost-west gelegen straatjes. Oude, karaktervolle huisjes met elk een eigen ziel en een prachtig centraal plein omgeven door gaanderijen. We lunchen er in een klein restaurantje. Het indrukwekkendste vonden we nog de “Horlogerie Ancienne” waar meneer Marc Beaubatie, over z’n werktafel gebogen, de tijdregistratie weer in gang trekt op de meest uiteenlopende vormen van mechanische wondertjes. In z’n ateliertje staan naast prachtige antieke staande klokken nog meer toestellen die van heinde en verre worden aangeboden om te herstellen. Heel veel antiek dus. De metalen luster met het kleine lampje boven een andere werktafel is behangen met spinnenweb, het zegt genoeg. Sublieme plek.
We zijn benieuwd naar de omgevingservaring als morgen de markt haar intrek neemt op het prachtige pleintje.
gereden: 38km      km stand 130.837

donderdag 12 september
Vanmorgen eerst gaan ontbijten bij de bakker, croissant met koffie, Franser kan niet.
De marktkramers hadden zich nog niet allemaal geïnstalleerd maar langsheen de hoofdstraat was er al redelijk wat beweging. De eigenlijke markt speelde zich af op het centrale plein en onder de overdekte marktplaats. Vele kramen met eigen producten, groenten (ontelbare soorten tomaten), fruit (o.a. cavaillon meloenen) kaas, wijn enz. De markten blijven in Frankrijk een belangrijke rol spelen, een tegenpool die zich weg keert van supermarktproducten gemaakt door de industriële voedselfabrikanten. We kopen er enkele meloenen, wat opgelegde kastanjes en een bakje vers geplukte vijgen die er heerlijk uitzien.
Lunchen doen we in Mwenzi want intussen is de zon erdoor gekomen. Als dessert hebben we heerlijk zoete vijgjes. Een namiddag-wandeling sluiten we af met een terrasje in de zon.
Morgen trekken we verder.
gereden: 0km       km stand 130.837

vrijdag 13 september
We trekken verder richting zuiden en verlaten ook het departement 24 Dordogne dat we ruilen voor het 47ste, Lot-et-Garonne. Via departementale wegen rijden we zuid-west naar Marmande en Casteljaloux waar we van een landbouwstreek naar een bosbouw gebied gaan, de Landes, in het gelijknamige 40ste departement. In Mont-de-Marsan doen we nog wat inkopen en vullen we onze LPG-tanks. In Hagetmau vinden we een camperplaats waar we gaan overnachten. We strekken de benen met een wandeling doorheen het bloemrijke stadje. Morgen rijden we het departement 64, Pyrénées-Atlantiques en Baskenland binnen.
gereden: 204km           km stand 131.041

zaterdag 14 september
Gisterenavond zijn we nog verhuisd naar een parking in het centrum omdat hondengeblaf van één van de campereigenaars bleef aanhouden.
Dat ritje bracht meteen aan het licht dat er vandaag een grote beurs zou worden gehouden en dus daar zijn we vanmorgen meteen naartoe getrokken. Een groot plein was er al gevuld met allerlei tenten en standen met onderdelen voor auto’s, motorfietsen, brommers etc. We zagen er ook antieke rolstoelen die zich door een duw en trek beweging aan het stuur voortbewogen. Aan de andere zijde stonden antieke landbouwmachines en tractoren opgesteld, zelfs een zelfgemaakte tractor… Een andere deel van de beurs betrof een samenkomst van allerlei antieke- en minder antieke automodellen. Uiteraard kon hier de Citroën 2CV en de Citroën Traction Avant niet ontbreken. Een oogstreler was wel een Citroën Lomax, een Franse wagen die in Engeland werd geproduceerd. Er zijn er maar 300 van in Frankrijk. Een heel aantrekkelijk (tentoonstellings-) vervoermiddel was wel een soort bakkersfiets uit de begin jaren 1900. Voor 1400€ zou het van eigenaar veranderen…zeer aantrekkelijk !
Op een marktje kopen we brood en een kip voor morgen want we willen een camping opzoeken om rustig aan de blog te kunnen werken. Maar de beoogde camping bleek gesloten. Dan maar de betalende (12€) camperplaats van Saint-Jean-Pied-de-Port waar ook een bordje hangt “Fermé”. Maar d’r staan nog verschillende campers en de uitgangsbareel staat open. We zetten ons dus op een plek en zullen afwachten tot er een ontvanger komt die we kunnen betalen. Het euvel ligt blijkbaar in het niet meer functioneren van de toegangsregistratie. We zien wel. Intussen kunnen we de teksten en de beelden van de afgelopen tijd klaarmaken om ze op de blog te plaatsen.
gereden: 99km       km stand 131.140