Reisverhaal «Fr17-05»

Frankrijk eind 2017 | Frankrijk | 0 Reacties 30 November 2017 - Laatste Aanpassing 12 December 2017

Fr17-05

01/12 Vanmorgen werden we wakker onder een sneeuwdeken van ongeveer 5cm. Gisteren, op weg naar hier over een bergkam hadden we de bomen op de hoogste top al bestrooid gezien met een witte laag, de berg leek wel een oude grijsaard, maar we liggen hier een pak lager dus we hadden dit niet echt verwacht. Nu, 8u30, is het buiten enkele graden onder het vriespunt. Hopelijk zijn en blijven de wegen berijdbaar. We gaan alleszins ons traject aanpassen en een hoofdweg nemen die we bereden toen we enkele weken geleden hierheen kwamen. We moeten ook daar nog wel over een paar hoogtelijnen.
Het is nu 17u. en we staan op een privé camperplaats van het “Domaine Viticole de St.Firmin” in Uzès, een stadje iets ten noorden van Nîmes. Een private grond op een wijndomein waar een aantal campers gratis kunnen overnachten. Morgen is het markt in Uzès en die willen we graag daar meemaken want het stadje is een mooie locatie.
Onze rit naar hier is zonder problemen verlopen. We waren wel gelukkig met ons besluit om een belangrijkere weg te nemen in plaats van het kleine departementale wegeltje dat er echter veel interessanter uitzag. Niet dat de weg totaal zonder gevaar was, want een groot deel reden we slechts in 3de versnelling, vooral in bochtige afdalingen, waar de zon nog niet af en toe wat warmte had kunnen strooien, lag er nog dik aangereden sneeuw. Onderweg zagen we het gevolg van een chauffeur die z’n snelheid niet had aangepast, z’n auto lag op een zijkant in de kant van de weg, het slipspoor las als een stripverhaal. Die kleine Franse autootjes rijden hier dan ook als gekken.
Even voorbij Arre in het departement Gard was er geen sneeuw meer te bespeuren en scheen de zon volop. Enigszins spijtig want de besneeuwde landschappen waren soms echt poëtisch. Gereden: 144km.

02/12 Steenkoude wind met felle rukwinden en zware bewolking, enige kleine sneeuwvlokjes ook. De gevoelstemperatuur kwam ver onder nul. Marktdag in Uzès. Op een prachtig “Place aux Herbes” stonden marktkramers met allerlei etenswaren en langsheen de weg die het oude centrum omcirkeld vonden we kleding- en andere textielwaren. Een wandeling doorheen de straten van Uzès was zeer de moeite en we beschouwen het stadje dan ook de gezelligste stad die we op deze reis bezochten. Ook veel winkeltjes, weinig leegstand, zeer verzorgde huizengevels en redelijk propere straten (alhoewel de uitwerpselen nog net als in de middeleeuwen op straat liggen, maar nu zijn ze van honden). Na de middag reden we noordelijk via Lussan en langs het “Chateau d’Allègre”, een oude ruïne, naar Rochegude (Ròca-Aguda) waarvan we bij het voorbijrijden zodanig gecharmeerd werden dat we even verder rechtsomkeer maakten en er een wandeling gingen maken tot boven aan de oude kasteelruïne. Dit is voor ons één van de mooiste dorpjes van Frankrijk. Op de steile kant van een heuvel biedt het middeleeuwse Ròca-Aguda (scherpe rots) een eigenaardige architectonische stijl, een soort stenen labyrint waarbij smalle steegjes hun weg naar boven slingeren tot aan de ruïnes van het feodale kasteel. Ook indrukwekkend vanop een afstand gezien. Nog oudere tijdskenmerken liggen in de omgeving verspreid, waaronder enkele neolithische dolmen. Het is onze dag wel, eerst het mooiste stadje, dan het mooiste dorpje… genieten maar.
Onze trip eindigt vandaag in Méjannes-le-Clap waar we op de “Aire de camping car” zullen overnachten. Hopelijk wordt het morgen wat zachter. Gereden: 48km.

03/12 Blauwe hemel, zonnig maar koud en winderig. Hopelijk blaast de Tramontana slechts drie dagen en is dit de laatste dag alhoewel we vrezen dat het toch koud zal blijven. We hebben vandaag kleine wegeltjes afgereden die we in de jaren ’80 hebben bereisd in een huurcamper, samen met Vicka, onze trouwe Mechelse scheper. Het was een drie-weken-vakantie die we in de streek doorbrachten en omdat de omgeving van de Ardèche zo druk was hielden we ons liever op in de streek van de rivier de Cèze waar nog stille dorpjes lagen en de natuur nog meer te bieden had. Velden met orchideeën en langs het water de vele waterslangen, zonnebadend op de met mos bedekte rotsblokken waarin ze zich snel verscholen bij naderend onheil. Langs de kleine wegen doorheen kilometers struikgewas zagen we jagers postvatten, de drijvers opwachtend en het wild dat ze voor zich opjoegen, voornamelijk Everzwijn en Rode patrijs. We maakten een wandelingetje door Goudargues waar de tijd nog steeds bleek stil te staan maar waar we toch iets meer toeristische accomodaties zagen. In de in het stadje gekanaliseerde Cèze zagen we een mooie Forel rustig wegzwemmen. Nadien ging het via “Les Gorges de le Cèze” naar Bessas waar we hadden gehoopt te kunnen lunchen in een restaurantje dat we enkele jaren terug hadden ontdekt, Les Granges. Spijtig genoeg was het gesloten wegens einde seizoen. Dan maar terug naar Barjac waar we ons parkeerden op het marktplein omdat de plaatselijke “Aire Camping Car” afgesloten was. We zullen hier ook overnachten. Gereden: 64km.

04/12 De wind is gaan liggen en het wordt een prachtige, zonnige (late herfst-)dag met tot 10ºC. We bezoeken vandaag een aantal handelszaken waar we, vóór we hiervandaan rijden, nog wat inkopen willen doen. Op het appèl staan “Domaine Chazalis” in Beaulieu, “Néovinum” in Ruoms waar we ook het warenhuis bezoeken en de LPG-tankplaats want onze gastanken worden dagelijks ’s morgens en ’s avonds goed aangesproken voor verwarming. Verder gaat het naar Largentière waar we zullen overnachten. Morgenvroeg gaan we hier ook naar de markt en naar “Les Halles”, een handel gespecialiseerd in regionale producten. Gereden: 52km.

05/12 Prachtige, zonnige dag en tot 12ºC warm. De markt in Largentière stelde niet veel voor en we vonden er ook niet wat we zochten. We zullen vanmiddag naar Joyeuse gaan en er overnachten, zo kunnen we morgenvroeg daar de markt bezoeken, die is over het algemeen groter. Het is voor de marktkramers natuurlijk niet echt het seizoen en d’r zijn er die hun jaarlijks verlof nu nemen. In de zomermaanden, en niet alleen de vakantiemaanden zijn de markten veel uitgebreider. In “Les Halles” daarentegen vonden we wèl wat we zochten. We hadden ook een afspraak gemaakt bij de imker die we bij vorig bezoek op de markt in Ruoms hadden getroffen. Hun aanwezigheid op markten is in dit seizoen ook erg beperkt en dus gingen we ze ’s middags bij hen thuis opzoeken in Saint-Sernin. Als toetje op de lekkere honing kregen we een kleine rondleiding in het bedrijfje. Boeiend. Gereden: 67km.

06/12 Weeral een prachtige dag maar hij begon vanmorgen wel bij -5ºC. Gisteren-avond was het nog steeds een open hemel en het was rond 18u al tegen het vriespunt. We hebben onze verwarming dan ook nog maar eens de hele nacht op 7ºC laten staan uit veiligheidsoverwegingen. Bevroren waterbak of waterleidingen zijn niet gewenst. Het was een mooie marktdag in Joyeuse en we vonden er de zaken die we nog graag naar huis meenamen. Nadien werd het een beetje een zoektocht naar water. We hadden wel gepland om noordwaarts te vertrekken maar onze watervoorraad moest alleszins toch eerst nog eens aangevuld worden. Al een tijdje zagen we daar naar uit maar alle campings zijn nu gesloten en op de meeste “Aire Camping Car” of soortgelijke mogelijkheden zijn de watervoorzieningen afgesloten voor de vorst. Uiteindelijk vonden we een kraantje aan een benzinestation waar we, mits navraag bij de eigenaar, toch water mochten tanken. We hadden geen behoefte aan brandstof maar kochten in z’n winkeltje wat kleinigheden. Voor wat hoort wat. Onze tocht huiswaarts hadden we graag langs de Loire-vallei gemaakt en dus zijn we via Aubenas richting Le Puy-en-Velay gereden. Onderweg passeerden we onderandere de “Col de la Chavade” op 1266m hoogte en wat verderop, ter hoogte van Lavillatte, bereikten we zelfs de 1355m hoogte. Niettegenstaande de zon ook hier al twee dagen van katoen kon geven lag er nog een ferm pak sneeuw, ook op plekken waar geen schaduw was. Zo ver als we konden zien strekte zich een sneeuwlandschap uit. Niettegenstaande de weg zeer goed berijdbaar is hopen we toch dat er ‘wat lager’ geen sneeuw meer te zien zal zijn. De lucht is vanavond ook weer helemaal open en het zal dus niet direct gaan sneeuwen, gelukkig maar want we overnachten in Saint Christophe-sur-Dolaison op 911m hoogte, net onder Le Puy-en-Velay in het departement Haute-Loire. De verwarming zal weer een nacht-shift moeten draaien. Gereden: 165km.

07/12 Onze voorspelling klopte, geen sneeuw maar een koude vriesnacht, de hele dag echter zonnig. In Le Puy-en-Velay was het om 9u nog minus 7,5ºC. Het stadje ligt helemaal omsloten door de bergen - echt in een put. We moesten er door om de D103 route langs de Loire te vinden om dan via Lavoûte-sur-Loire, Retournac en Aurec-sur-Loire naar St-Etienne te rijden. Dit is een hele mooie route met soms knappe uitzichten die vanmorgen ook spierwit zagen van de aangevrozen nevel. De zon maakte dit echter allemaal snel ongedaan. Vanuit St-Etienne ging het noordwaarts via de grotere wegen omdat we niet over de goede, meer gedetailleerde wegenkaarten beschikken. We gaan overnachten in Roanne op een “Aire de Camping Car”. Gereden: 191km.

08/12 Vanmorgen nog even wat boodschappen gedaan en de ontbrekende wegenkaart aangekocht. Geen sinecure overigens om dergelijke kaarten te vinden. Wandelkaarten genoeg, wegenkaarten al veel minder. Een gevolg van het bestaan van GPS-toestelletje misschien ? Feit is dat wij nog steeds een wegenkaart hanteren en we hopen dus dat wegenkaarten niet van de markt zullen verdwijnen. We hebben onze route langs de Loire-dorpjes verdergezet en zullen dat blijven doen tot Orléans waar de rivier terugduikt naar zuid-west en wij noord-west zullen rijden. Onderweg enkele mooie kastelen gezien maar vooral ook mooie, grote boerderijen, soms volledig ommuurd. Prachtige, soms eeuwenoude gebouwen.
We hadden ook alle weertypes vandaag, zon, zware bewolking, regen, hagelbuien, sneeuwbuien, alles was inbegrepen. Aan de laatste sneeuwbui vanavond ging een diepgrijze, dreigende lucht vooraf. Toch wel mooi, als je nog niet aan het vervolg denkt…
Vanavond zijn we in Belleville-sur-Loire toegekomen en hebben een parking nabij wat sportvelden opgezocht waar we gaan overnachten. Gereden: 256km.

09/12 Een derde ‘rijdag’ omdat we tijdens onze terugreis naar huis nog even langs de Normandische kust willen, rijden we daar de afgelopen dagen “zo snel mogelijk” naartoe. Dat wil zeggen…rechtstreeks zonder al te veel te ‘blijven hangen’. Wat niet altijd makkelijk is. De wegen die we berijden zijn allemaal departementale rijwegen waar enkel plaatselijk verkeer passeert. Ook niet veel vrachtwagen. Trouwens, vandaag werden we, op een smalle rijweg, waar we nauwelijks mekaar konden kruisen, door een grote vrachtwagen met oplegger gevraagd om even te stoppen. Toen we onze raam lieten zakken vroeg de chauffeur vanuit zijn hoge cabine of we misschien wisten waar de snelweg ergens lag… 😳.Die lag wel een héél stuk verder…
Onderweg ook weer mooie kastelen gezien. Spijtig genoeg waren er niet steeds stopplaatsen om die schoonheden vanop afstand te kunnen fotograferen. Iets ten zuiden van “Mortagne-aux-Perche” reden we het “Parc Naturel Regional Du Perche” in en de “Collines du Perche” op. Alhoewel het er niet erg hoog was zaten we meteen in de sneeuw. Dikke pakken zelfs. Op sommige kleinere wegen lag nog flink wat drassige sneeuw die weer aangevroren was. Voorzichtigheid geboden dus. In de bossen van de streek was het natuurlijk sprookjesachtig mooi. Dikke pakken sneeuw in de bomen die hun takken als droevige slierten neerlieten. We kwamen rond 17u in “Notre Dame de Courson” aan waar we een mooie “Aire de Camping Car” vonden om te overnachten. Er ligt ook hier nog sneeuw maar helemaal niet zo veel als we voorheen zagen. Hopelijk blijft het zo. Gereden: 333km.

10/12 Het regende vannacht met bakken, s’morgens nog enkele buien gehad maar noordelijk kregen we ontzettend harde wind te verduren met felle windstoten. Een laatste rijdag om de Normandische kust te bereiken. Via Lisieux naar Honfleur gereden waar we van plan waren om wat te wandelen en eventueel een restaurantje te bezoeken. Maar het was er kermis, letterlijk. Parkings stonden vol met kramen en vrachtwagens, op vele andere parkings waren campers verboden. Op de enige parking die nog resteerde - voor campers moest 11€ betaald worden. Je kon dan wel aansluiten aan de elektriciteitspaal… maar daar hadden wij geen behoefte aan. Als ze hier zo gastvrij zijn… dan eten we wel ergens anders. Eigen kostje klaargemaakt op een parking voorbij de “Pont de Normandie”. Toen we die brug overstaken hadden we al in de mot dat de wind daar fel tekeer zou kunnen gaan. Onze vrees werd bewaarheid toen we, boven op de brug, een kleine vrachtwagen kruisten die tegen de betonnen middenberm aangebotst was tengevolge van een stevige rukwind. De voorruit was kompleet verbrijzeld en blijkbaar was de chauffeur ook al weggehaald. Gelukkig wás er die middenberm en werd het andere baanvak niet in gevaar gebracht. Mwenzi is wel wat windgevoelig door de 2m85 hoge kast maar ze hield zich goed. We overnachten op een parking nabij het “Maison de la Baie de Somme”. Gereden: 264km.

11/12 Het regende weer de hele nacht en vanmorgen hadden we toch 4,5ºC, maar het wordt nog anders. Naarmate we onze eerste bestemming in Étaple naderden, zagen we meer en meer auto’s en vrachtwagens, bekleed met een sneeuwtapijt. Toen we in Étaple eenmaal aankwamen was het hek helemaal van de dam en zaten we in een flinke sneeuwbui, we nemen ‘sneeuwstorm’ niet al te gauw in de mond maar daar leek het wel op. Gelukkig leek de sneeuw niet echt te blijven liggen want de temperatuur lag net boven het vriespunt. We besloten toch maar dat we niet meer verder naar Boulogne-sur-Mer zouden rijden, om daar een laatste overnachting te doen, maar na de middag meteen door te reizen naar huis. Als afscheid zijn we dan gaan lunchen in het restaurant boven de viswinkel - kwestie van verse vis nietwaar. Binnen zaten we lekker warm en genoten van het lekkere etentje en het uitzicht op de steeds maar neervallende sneeuw. Die bleef gelukkig nog steeds niet liggen op de weg. Na de lunch reden we even richting Boulogne Sud om daar de snelweg op te gaan. Op die paar kilometer was de wegsituatie echter al zodanig veranderd dat we zeker de snelweg zouden nemen omdat die per slot van rekening toch altijd vrijgehouden wordt… dachten we. In Boulogne Sud erop… en 2u45 later en 5km verder in Boulogne Nord er terug af… We hoorden onderweg op de radio dat de snelweg van Boulogne tot Calais, 35 km verder volledig vast zat. Op de Iphone zagen we dat het weerbericht er voor morgen veel beter uitzag en dat het de komende nacht niet zou vriezen, gelukkig. Dus pasten we onze plannen weer aan en reden de snelweg terug af en namen een plekje op de ons bekende “Aire de Camping Car” van Boulogne vlakbij het monument van het “Camp de Boulogne”. Enkele jaren geleden waren we hier getuige van de reenactment van het verblijf van de troepen van Napoleon Bonaparte. Die wilde van hieruit Engeland binnenvallen en het was enkel door de incompetentie van zijn marine-officieren dat die plannen niet konden doorgaan. De geschiedenis- en de toekomst zou er weer eens volledig anders uitgezien hebben… Deze samenkomst van Napoleon en zijn troepen wordt jaarlijks herdacht en is zeer de moeite waard om zien. Afijn. We zullen dus een laatste nacht in Frankrijk doorbrengen in Boulogne-sur-Mer. Hopelijk was het weerbericht correct want anders gaan we morgenvroeg nog problemen hebben om deze camperplaats te verlaten… ‘ t is maar goed dat we wat vis hebben gekocht… Gereden: 103km.

12/12 Het leek wel of we vanmorgen op een andere parking stonden dan diegene die we gisteren-avond waren opgereden. De laag van 10cm sneeuw was totaal verdwenen. Hier en daar lag er in een beschermd hoekje nog wel wat witte smurrie maar dat was alles. Goed zo, we reden nog even naar het centrum van Boulogne om daar een brood en een verse Noordzee-krab te kopen en reden dan de snelweg op die er eveneens heel anders uitzag dan gisteren. Ook hier geen sneeuw meer te zien en vooral ook veel minder auto’s en vrachtwagens. De zon kwam er zelf regelmatig door. Maar al te optimistisch mochten we worden, naarmate we de landsgrens naderden zagen we weer velden vol met sneeuw en een donkere lucht voorspelde ook al niet veel goeds. Omdat er tegen de middenberm heel wat smeltende sneeuw opgestapeld lag en het water daar niet weg kon was de snelweg één grote waterplas waar Mwenzi zich moest doorploeteren. Heel de tijd zagen we het sneeuwtapijt in de velden en de rand van de weg dikker en dikker worden tot we ter hoogte van St.Niklaas er op de koop toe nog een heuse sneeuwbui bijkregen.
Maar we zijn veilig thuisgeraakt, weliswaar nogmaals onder de indruk van het dikke sneeuwtapijt dat ook hier nog steeds ligt. Het dooit dan wel en daardoor is de hoeveelheid sneeuw die hier moet gevallen zijn des te indrukwekkender.
Los van dit alles, hoorden we vanavond op het nieuws dat de Franse president had gezegd dat “…we de strijd tegen de klimaatswijziging dramatisch aan het verliezen zijn”… Oud nieuws zouden we zeggen maar blijkbaar is er dan toch één politieker die begint wakker te worden. Dat is wèl nieuws. Gereden: 262km.