Reisverhaal «Fr24-01 - La Brenne»

Voorjaar 2024 : 14 dagen La Brenne, Frankrijk | Frankrijk | 0 Reacties 03 Mei 2024 - Laatste Aanpassing 03 Mei 2024

Fr24-01 - La Brenne

Proloog 9 april 2024
Dit voorjaar stond Zweden en dan vooral Lapland op het programma. Allicht zouden we daar Noors- en /of Fins Lapland aan toevoegen. Maar het lot heeft anders beschikt. Wegens ziekte moeten zo frequent en gespreid op doktersvisite’s en onderzoek gaan, dat we tot augustus wel “bezig” zijn. Gelukkig zagen we een “gaatje” in dat programma dat ons doet beslissen om dat aan te grijpen om er nog eens (kort) op uit te trekken.
Frankrijk en dan vooral La Brenne is voor zo’n korte periode haalbaar en we kennen de streek nog van toen we nog veel fanatieker met natuurfotografie bezig waren. Het is een dun bevolkte streek met ook nogal wat natuur. Ideaal voor ons dus.
Wie al een voorsmaakje wil van onze laatste “doortocht” in La Brenne in 2017 kan dat lezen vanaf 30/10/2017 op https://www.mwenzi.be/frankrijk/reisverhalen/fr17-01/
Foto’s van o.a. het bevissen van het Etang de la Gabrière staan op https://www.mwenzi.be/frankrijk/reisfotos/fr17-01/

Zondag 14 april 2024 km.stand bij vertrek: 127.760 km
Vroeg vertrokken want we zitten op hete kolen !
Het is natuurlijk ook rustig op de weg op een zondagmorgen om 4u40…
We rijden niet al te hevig en kunnen toch Parijs voorbij kort voor 9u. Dat ging dus vrij vlot.
Vandaar via Orléans en Châteauroux tot Neuillay-les-Bois in het “Parc naturel regional de La Brenne“ waar we een camperplaats opzoeken. Een wandeling door het dorpje leert ons weer wat we al wisten… Op zondag zit iedereen thuis, zelfs het dorpscafeetje is gesloten. Een grote groep Huiszwaluwen is al fel bezig met het bouwen van hun nesten die ze tegen het plafond van een doorgang metselen met slijkballetjes die ze van wat verderop halen. We doen nog een rondgang van de vijvers aan de camperplaats waar we onze eerste orchidee van dit jaar zien, een Harlekijn orchis. Terug bij Mwenzi rusten we uit van de lange rit. Het is windstil en 24ºC in de schaduw, dus is onze activiteiten-motivatie laag. Morgen willen we wel uitgerust zijn.
Gereden: 654km km.stand: 128.414km

Maandag 15 april
Dat uitrusten duurde langer dan verwacht maar om 10u zijn we toch kunnen vertrekken. Een eerste verkenning langsheen de D21 richting Mezière-en-Brenne tot de kruising met D15 zuidelijk tot het Maison de la Nature dat we even bezochten, net als de twee vogelkijkhutten. Helemaal anders dan we het ons herinnerden van vroeger maar best interessant qua mogelijkheden tot observeren. De hut aan het Etang Ricot was nog dezelfde en de boomstam die uit het water stak staat / ligt er nog steeds en blijkt nog altijd een goede plek voor zonnende Europese moerasschildpad. Vandaar reden we naar het Étang de La Gabrière en de gelijknamige herberg voor een lunch.
Na het eten even op een bank langs de oever van het meer gaan genieten van het uitzicht en het zonnetje. Omdat het zo’n mooi weer is willen we meteen naar Rosnay rijden om op de camping nog meer van de zon te kunnen genieten.
Zoals we al bijna iedere keer deden zochten we ons een plekje op het schiereilandje dat in de vijver ligt. Het is daar heel rustig en je hebt een mooi zicht rondom, omgeven door water. Deze keer wilden we niet op het hogere deel gaan staan omdat daar een groep eenden lag te rusten… we hadden beter moeten weten… Vooral omdat we al in flink wat meren een hoge waterstand hadden gezien, ook in de belendende grachten, hadden we eerst de bodem moeten testen want het had hier blijkbaar veel geregend, net als in ons eigen landje. Al snel reden we ons vast in de vettige kleigrond. Als die nat is, is die zo glad als ijs. De schop kwam er aan te pas om de beide voorwielen (Mwenzi’s vooraandrijving) een beetje vrij te maken, voor- en achter het wiel. Niets mocht baten. Een Fransman die even kwam kijken, ook al omdat ie een gelijkaardige camper had die verderop stond op de camping, stelde ons voor om zijn zandplaten te gebruiken (wij hadden de onze thuisgelaten…). Maar niets mocht baten, we zakten nog diepen weg bij elke poging om vooruit of achteruit te komen. D’r zat niets anders op dan het gemeentehuis te bellen om hulp. Alweer kwam de hulp van de Fransman van pas. Even later kwam er een tractor aan die ons uiteindelijk uit de glibberige toestand kon trekken zodat we achteruit het schiereilandje konden uitrijden. De tractor werd trouwens bestuurd door de burgemeester van het dorpje, zoals we even later hoorden. Eind goed al goed. We kozen dan maar een plekje op de camping, niet zo mooi en idyllisch maar blijkbaar met drogere ondergrond… De burgemeester meldde ons dat het hier inderdaad zoveel had geregend in het voorjaar dat het meer overliep en een deel van de camping onderzette. Het grondwaterpeil is nog steeds zeer hoog en dat maakte dat de kleigrond, onder het droge gras kletsnat en glibberig was. We hadden nog 1,5 u. nodig om de klei van de zandplaten te krijgen maar we konden daarbij dankbaar gebruik maken van de hoge waterstand in het meer… grappig…
Positief punt… we hebben een tweede orchideeënsoort ontdekt, toch wel vroeg dit jaar, de Tongorchis (Serapias lingua) Prachtige plantjes !
Gereden: 39km km.stand: 128.453km

Dinsdag 16 april
Vanmorgen meteen naar Le Blanc gereden voor inkopen en een tankbeurt. Le Blanc is de grootste stad van de regio en heeft dus ook nogal wat winkeltjes en warenhuizen. Voor de lunch gingen we weer naar La Gabrière waarna een vogelkijksessie volgde in de vogelkijkhut aan het Etang de la Sous.
Die was jaren geleden een favoriete plek waar we heel wat fotografie-uren doorbrachten en mooie opnamen konden maken van verschillende vogelsoorten. Vandaag was het op de plas nog heel kalm, veel vogels zijn er nog niet maar de Fuut zagen we al wel op nest zitten. De Meerkoet kwam haar 6-kuikens-rijke-gezin voeden, terwijl een Beverrat smakelijk knabbelde aan verse rietscheuten. Verder zagen we Blauwe reiger, Purperreiger, Buizerd, Bruine kiekendief, Grote- en Kleine zilverreiger, een koppel Knobbelzwanen en wat Kokmeeuwen. Rietzangers gaven niet present. We hadden sterk de indruk dat vogels verder uit de buurt van de hut bleven dan vroeger. Waarschijnlijk te wijten aan het constante (wan-)gedrag van amateur fotografen die hun lenzen buiten de hut staken van zodra er een vogel in de buurt kwam. Het bord boven hun hoofd, die deze praktijk verbied, negerend. Zodoende graaf je natuurlijk een put voor jezelf èn voor anderen.
De nacht zullen we weer doorbrengen op de gemeentelijke camping, Les Millots, van Rosnay waar Marie-Paule nog steeds ’s morgen en ’s avonds de staanplaatsen komt innen.
Gereden: 59km km.stand: 128.512km

Woensdag 17 april
Het Etang de la Sous is ’s morgens heel aantrekkelijk als er wat mist hangt… maar dat was vandaag niet het geval. Toch hebben we de voormiddag goed doorgebracht met vogel observatie. Net als gisteren was het zwaar bewolkt met af en toe een bui maar ook wat (korte) zonnige periodes. De hele tijd wordt het echter niet warmer dan 13ºC. We lunchten met gefrituurde karperfilet in het restaurantje van het Maison du Parc en bezochten er de tijdelijke tentoonstelling van twee metaal-kunstenaars. Nog even langs Rosnay om onze tanks te ledigen en terug naar Etang de la Sous voor enkele uren fotografie… die niets opleverden. We gaan overnachten op de kleine parking zodat we morgenvroeg snel de kijkhut in kunnen.
Gereden: 51km km.stand: 128.563km

Donderdag 18 april
Onze inschatting was juist toen we zeiden dat de vogels afgeschrikt worden door de lenzen die uit de schuilhut worden gestoken. Vanmorgen waren we nog voor het licht werd (6u00) in de schuilhut van het Etang de la Sous en tot de eerste man die z’n lens uit het raam stak (7u30) kwamen de Tafeleenden en de broedende Fuut veel dichter tegen de schuilhut zwemmen dan nadien. Te gek dat die mensen dat niet (willen) snappen.
We konden er toch enkele interessante tegenlicht-beelden maken.
Rond de middag reden we naar Lureuil voor een dagmenu in de Auberge du Grèbe. Een korte siesta hielden we op de kleine parking aan het Domaine de Picadon gevolgd door een mooie wandeling op het gebied waarbij we constant begeleid werden door de overal aanwezige Nachtegalen. Laarzen waren nodig om de veelal ondergelopen wandelpaden te bewandelen. De bodem van het gebied is zo waterbestendig dat het maar heel traag doordringt. Uiteraard is dat de reden waarom het gebied zo geschikt was en is voor de aanleg van meren, plassen en poelen.
We doen een tweede wandeling achter de camping van Rosnay waar we vaststellen dat ook daar laarzen nodig zijn en dat er sinds de laatste keer veel veranderd is. Om een weg vinden we zelfs een dode Karper, aangepikt door meeuwen. De vis moet daar zijn vast komen te zitten bij de overstromingen waarvan we nu nog de gevolgen zien. We overnachten weer op de camping.
Gereden: 45km km.stand: 128.608km

Vrijdag 19 april
Toen we vanmorgen wilden vertrekken zagen we op de camping, in de graskant, een Hop zitten. Blijkbaar zijn er dit jaar dan toch al zuiderlingen tot hier gekomen.
De poort van het Maison de la Nature et du Reservat gaat pas open om 10u en dus hadden tijd genoeg om te genieten van croissants en rozijnenkoek van de warme bakker in Rosnay. Dan wel meteen naar de vogelkijkhut. Daar bleven we tot kort voor de middag om wat te eten op een parking wat verderop. Terug aan het Maison de la Nature wandelden we naar de tweede observatiehut aan de overkant van de plas. Maar daar was weinig activiteit. Nadien reden we nogmaals naar het Etang de la Sous omdat we nog steeds de stille hoop koesterden er nog eens een Purperreiger te kunnen zien jagen. Vanmorgen al werden we verrast door een aantal Krooneenden en die zagen we hier ook. Een Koereiger kwam z’n dorst lessen en kort daarna baande een Purperreiger zich een weg langsheen de rietkraag om er enkele vissen te vangen. Een prachtige observatie ! De dag kon niet meer stuk. Een tijdje later kwam zelfs nog een moeder Tafeleend met haar kroost van wel 10 snotjonge, piepkleine (aanzet-)tafeleendjes voorbij. Een prachtig zicht was het. De kleintjes moesten zich soms reppen om moeder te kunnen bijhouden. Grappig ook. Op de parking vonden we Mwenzi terug onder een volle regenboog !
Moe maar voldaan keerden we terug naar Rosnay waar we weer overnachten.
Gereden: 30km km.stand: 128.638km

Zaterdag 20 april
Vandaag is het boodschappendag en bad-dag. Na croissant met yoghurt en thee naar Le Blanc waar we wat lekkers van de streek willen vinden. Voor de kaas van de streek, vooral geitenkaas moeten we terecht in Pouligny St.-Pierre in het Maison du Fromage. Dē regio-specialiteit is de geitenkaas in de vorm van een puntloze piramide. Dit is echt het Frankrijk van de gourmand… We denken dat er nergens anders zoveel gevarieerde voedselrijkdom is als in Frankrijk. Elke streek heeft z’n specialiteiten die getuigen van enorme vakkennis. Het is telkens een avontuur om die te leren kennen. Uiteraard zorgen we voor wat lekkers voor thuis. Dat zijn onze souvenirs…🤪
We nemen een laatste lunch in La Gabrière en keren terug naar Rosnay waar we de rest van de dag zullen doorbrengen. Het is nog steeds zonnig maar met meer wind die warmer aanvoelt dan gisteren. We halen toch wel 16ºC. Morgen vertrekken we terug noordwaarts.
Gereden: 46km km.stand: 128.684km

Zondag 21 april
De zon scheen vanmorgen met een open blauwe hemel. Maar onderweg naar het noorden kregen we wel meer bewolking en soms felle buien. We rijden vandaag tot de camperplaats van Clères, even voorbij Rouen. Vanuit Rosnay noordwaarts, meestal via landelijke wegen. Vanaf Blois ging het over “Routes Nationales” en stukjes snelweg, via Chartres, Dreux, Evreux en Rouen. Via de D2 bereikten we het dorpje Clères waar we zullen overnachten nabij de sportvelden. Maar eerst nog even de benen strekken na de dagrit.
De reden waarom we La Brenne, eigenlijk voortijdig, verlaten is gelegen in de streek rond de Somme. Daar wordt jaarlijks het “Festival de l’Oiseau et de la Nature” gehouden met een zeer uitgebreid programma van fototentoonstellingen, kunsttentoonstellingen, filmvertoningen, gegidste wandelingen enz. Het was al vele jaren geleden dat we daar waren en omdat we toch een keer huiswaarts moeten… besloten we eergisteren hier nog eens te stoppen. De activiteiten van het festival zijn gespreid over verschillende gemeentes en dus moeten we nog even kijken waar we willen zijn.
Gereden: 385km km.stand: 129.069km

Maandag 22 april
De rit van vandaag naar Saint-Valery-sur-Somme verliep vlot en kalm. Nog even wat inkopen gedaan in de Carrefour en dan naar de camperplaats gereden waar we een plaatsje vonden tussen de vele andere camperaars. Het ligt een korte wandeling van het centrum en daar hebben we geluncht. Rond 15u. waren we terug bij Mwenzi waar we siesta namen en aan de blog tekst voor vandaag en de blog-beelden werkten. De beelden van La Brenne hadden we graag deze week nog gepubliceerd.
Het valt me op dat er niet veel beelden gemaakt zijn, waarschijnlijk te wijten aan het feit dat we hier vroeger al veel beelden maakten. En dan vooral natuur-fotografische beelden. Andere, van de omgeving, kwamen ook dan minder aan bod… daar moet toch aan gewerkt worden…
Gereden: 113km km.stand: 129182.km

Dinsdag 23 april
Voor vandaag plannen we een aantal tentoonstellingen te bezoeken in St. Valrey-sur-Somme als onderdeel van het 33ste Festival de L’Oiseau et de la Nature.
Maar gisterenavond, terwijl we bezig waren met de beelden voor de blog, weigerde de 12Volt lader voor de laptop te doen wat ie moest doen. Met een lege batterij op de laptop kom je natuurlijk ook niet verder, we hadden nog net genoeg spanning om de teksten over te zetten op de IPad om de volgende dagen tenminste de dagverslagen nog te kunnen maken. De IPad kan opgeladen worden via een USB-verbinding en daar kunnen we dus verder het dagboek aanvullen. Maar de beeldverwerking zal dus moeten wachten. De laptop lader op 220 Volt hebben we niet bij omdat we Mwenzi maar zelden op het 220V-net aansluiten.
We bezochten vandaag dus enkele kunsttentoonstellingen, we wandelden een flink stuk. Daarbij vonden we ook de Libanese cederboom terug die in1803 door soldaten van Napoleon gepland werd toen ze daar passeerden. De boom staat in de voortuin van het hotel “Chateau du Romerel”. Lunchen deden we in “Le relais Guillaume de Normandy”. Lekker gegeten en na de wandeling terug naar Mwenzi is de siësta zeer welkom…
Gereden: 0km km.stand: 129.182km

Woensdag 24 april
In Le Crotoy lopen nog twee andere tentoonstellingen die ons interesseren en die gaan we vandaag bezoeken. Het is een korte rit rond de baai van de Somme die ons tot de grote camperplaats van het stadje leidt. Een toeristisch stadje, net als St. Valery-sur-Somme. De bekendste gast van Le Crotoy zal wel Jules Verne zijn die hier in de 19de eeuw ook woonde. Begeesterd door de zee begon hij hier aan één van z’n bekendste verhalen, “Twintigduizend mijlen onder zee” ofte “Vingt mille lieues sous les mers” dat in 1870 werd uitgegeven. Niet ver van een huis dat hij bewoonde vinden we een mooie muurschildering aan de zijwand van een huis. Hier en daar in het stadje vinden we ook infoborden die verwijzen naar de populaire Franse schrijver.
Overnachten doen we uiteraard op de grote camperplaats.
Gereden: 17km km.stand: 129.199km

Donderdag 25 april
Het Parc du Marquenterre was, en is nog steeds, een leuke plek om vogels te zien, te observeren en natuurlijk, voor ons, te fotograferen. Dus daar gaan we toch zeker een dagje naartoe. De eerste paar uren van de dag kregen we een beetje zon maar algauw werd de hemel volgestouwd met donkere, grijze wolken. Het was, mede door de strakke noorderwind, ook erg onaangenaam. Gelukkig was er nog wat te zien. Zoals de Ooievaars die al op nest zaten en en mekaar klapperend verwelkomden als één van de oudervogels het nest weer betrad na een foeragerende of terugkeerde met nog wat meer nestmateriaal. Ook de Lepelaars waren druk in de weer met het zoeken naar geschikte takjes en ander spul om het nest van te voorzien. De grote aantrekken was echter een koppel Knobbelzwanen die met hun negenkoppige, donzig dobberende kroost die ze -gedeeltelijk- aan boord namen,
op de plassen foerageerden en af en toe rust zochten op een graskant. Het weer werd echter een echte spelbreker en kort na de middag reden we terug richting Le Crotoy voor een tweede overnachting.
Gereden: 23km km.stand: 129.122km

Vrijdag 26 april
In Fort-Mahon-Plage vinden we in striemende regen de camperplaats. We laten er Mwenzi achter en gaan in de hoofdstraat de wekelijkse markt bezoeken. We kopen er een fraaie knol look en in een viswinkel vinden we wat lekkers voor de middag. De hele dag zullen buien vallen en dus is een heerlijk etentje in Mwenzi zowat het enige wat ons vandaag kan bekoren. Na de middag wandelen we nog naar het strand en eten een pannenkoekje bij Crêperie Simone.
Morgen rijden we tot Middelkerke waar we tot maandag zullen blijven, vrienden bezoeken en vanwaar we maandagmiddag huiswaarts zullen rijden in het gezelschap van onze vrienden. We hadden hen beloofd om mooi weer mee te brengen vanuit Frankrijk maar zoals het er nu uitziet…
Gereden: 22km km.stand: 129.244km

Zaterdag 27 april
De rit van Fort-Mahon-Plage verloopt vlot en we komen met zonneschijn aan in Middelkerke waar we onze gereserveerde camperplek innemen. Alhoewel het helemaal niet onze gewoonte is, was het dit keer goed dat we hier gereserveerd hebben, want vanavond zagen we verschillende camperaars terugdraaien omdat de camperplaats vol was. Het is weekend en met al die nieuwe camperaars wordt alles snel opgevuld.
Gereden: 180km km.stand: 129.424km

Zondag 28 april
Wandelingen en lunch bij “Omer” in Middelkerke
Gereden: 0km km.stand: 129.424km

Maandag 29 april
Lunch bij vrienden en dan rit naar huis.
Gereden: 153km km.stand: 129.577km

Vogelwaarnemingen in La Brenne
Knobbelzwaan, Aalscholver, Blauwe reiger, Purperreiger, Grote zilverreiger, Kleine zilverreiger, Koereiger, Witwangstern, Tafeleend, Wilde eend, Kuifeend, Krooneend, Meerkoet, Waterhoen, Fuut, Dodaars, Slangenarend (geen 100% zekerheid), Buizerd, Zwarte wouw, Bruine kiekendief, Torenvalk, Houtduif, Turkse tortel, Koekoek, Hop, Huiszwaluw, Boerenzwaluw, Witte kwikstaart, Zanglijster, Tjiftjaf, Merel, Roodborst, Ekster, Gaai, Kauw, Zwarte kraai, Huismus. = 37 (36).