Reisverhaal «Ir18-05 - Sc18-01»
Ierland 2018 - Schotland 2018
|
Ierland
|
0 Reacties
30 April 2018
-
Laatste Aanpassing 08 Mei 2018
Ir18-05 - Sc18-01
30/04 Op deze laatste dag van april en onze laatste dag in Ierland… is het mooi weer, niet echt warm maar een mooie lente dag. We besteden de dag aan één bezoek. Na het ledigen van alle afvaltanks en het vullen van onze watertank op de camping van Cushendall vertrekken we naar ‘Belfast’. Een stad die we kennen uit het verleden en die tot 1998 een vrij negatieve connotatie had. Net als in London-Derry zijn hier nog heel wat muurschilderingen te vinden die herinneren aan het geweld, de tragiek en het lijden van een onzinnig conflict dat spijtig genoeg nog niet volledig over is. Nog steeds staan er barrières, muren en afsluitingen die de ene bevolkingsgroep scheidt van een andere. Waanzin. Maar daarvoor zijn we zeker niet hier, we komen kijken naar de plek waar een van de meest iconische schepen uit de menselijke geschiedenis werd gebouwd, de RMS Titanic.
In de nasleep van onze bezoeken aan ‘Ellis Island’ in New York in 2000, het bezoek in Antwerpen aan het Red Star Line Museum, het bezoek aan het Titanic-slachtoffer kerkhof en het maritiem museum in Halifax, Canada, de Titanic memorialen in Newfoundland en, nog niet zo lang geleden in Ierland, de memorialen in Cahir Co.Tipperary en Cobh Co.Cork, is dit een beetje de kroon op ons “Titanic-hoofdstuk”. We parkeren Mwenzi op een privé parking en gaan van daaruit naar het imposante (misschien ook megalomaan) Titanic-museum. Vier verdiepingen met uiteenlopende thema’s, allen in verband met Belfast, de Titanic en de ramp. Toch wel indrukwekkende en enorm gevarieerde interactieve tentoonstellingen. Zo is er op een bepaald verdiep een soort kabelbaan die je doorheen een reconstructie van de scheepswerf van Harland & Wolff anno 1909 vervoert. Het laatste onderwerp gaat over de exploratie van het wrak dat in 1985 ontdekt werd. Je kan in het museum alles te weten komen over de legendarische RMS Titanic en er makkelijk een hele dag in vertoeven.
Voor de liefhebbers van het TV-feuilleton “Game of Thrones” is er niet ver van het Titanic-museum de “Titanic Studios” waar men de studio-opnames van deze reeks verfilmt. Veel buitenopnames worden op locaties in Ierland gedraaid en er zijn verschillende bus-operatoren die deze plekken aandoen.
Laat in de middag vertrekken we naar ‘Larne’, iets ten noord-oosten van Belfast en halen er tickets voor de ferry van morgenvroeg naar Cairnryan in Schotland. Niet ver van de haveningang vinden we een rustige parking vanwaar we de ferry van 16u30 zien vertrekken. Aan de oever staat een ‘Round Tower’, een relict uit het verleden. Round Towers werden tussen de 10de en 12de eeuw gebouwd, als klokkentoren en als schuilplaats en opslagruimte. Sommige torens waren tot 30m hoog. Deze is echter pas in 1874 gebouwd ter ere van James Chain die de haven van de stad groot maakte. Een mooi laatste “hoogtepunt” want we zullen hier onze laatste nacht in Ierland doorbrengen, morgen begint een nieuwe reis. Gereden: 116km.
01/05 We hadden nog wel koud maar vrij mooi weer vanmorgen toen we de ferry namen naar Schotland maar nog voor we in ‘Cairnryan’ in Schotland aanmeerden regende het alweer. Het zij zo. Onze ferry, de “European Highlander” vertrok stipt om 10u30 vanuit Larne en zette ons twee uur later af in Cairnryan, Schotland. Een rustige oversteek, geen onrustige zee en heel weinig volk aan boord.
Van Cairnryan bracht Mwenzi ons noordwaarts langs de kust tot ‘Girvan’ waar we wat inkopen deden -meteen kijken wat men in Schotland aan voedsel kan vinden- en verder naar ‘Ayr’. Daar hadden we een adres waar we LPG konden vinden voor ons kookfornuis en (vooral) de verwarming. Maar men weigerde daar onze tanks te vullen. Vraagtekens alom ???… dan maar even tot aan de Fiat-garage-camper-dealer gereden die we kort daarvoor gepasseerd waren en er naar een alternatief gevraagd. Die had wel een goed adres in ‘Kilmarnock’ even verder richting ‘Glasgow’.
Na onze gastanks weer goed gevuld te hebben -wat met dit weer geen overbodige luxe is- hebben we een plekje gezocht om de late namiddag en de nacht door te brengen. Het werd de parking aan het “Clyde Muirshiel Regional Park” in ‘Lochwinnoch’, North Ayrshire. Gereden: 139km.
