Reisverhaal «Fr-Sp-Po23-04»

Najaar 2023-Frankrijk-Spanje-Portugal | Spanje | 0 Reacties 12 November 2023 - Laatste Aanpassing 12 November 2023

Fr-Sp-Po23-04

Zaterdag 28/10
Een mooie, rustige dag met veel zon en een lekkere temperatuur van rond de 23ºC. We maakten een lange wandeling langsheen de Ebro rivier waar flink gevist wordt. Veel vissers vanuit de hele wereld maar vooral ook Engelse vissers die uit zijn op een record-vangst. Hier wordt voornamelijk gevist op de Europese meerval (Silurus glanis). Er worden regelmatig dieren van meer dan 2m bovengehaald en met een gewicht van meer dan 100kg !
Er wordt ook op Karper (Cyprinus carpio) gevist die tot 1m20 lang kunnen worden en een gewicht halen tot 40kg. Allemaal indrukwekkende dieren dus die gelukkig na de vangst en de gebruikelijke foto terug worden gezet waar ze thuishoren. Wie er meer over wil weten: www.catmastertours.com
Wij namen vandaag genoegen met een lunch in het “Restaurante Piscis” nabij het zwembad waar we tot ons groot genoegen “Caracoles” op het menu vonden ! Wat een treffer, uiteindelijk toch gevonden ! Van genoten, de hoofdschotel van lamskoteletjes vonden we maar matig.
Na de middag, of wat er van rest is het siesta, wat kuisen en nog wat voorbereiding voor de rit van morgen.
Gereden: 0km km.stand: 125.980

Zondag 29/10
Het wordt een korte rit vandaag. We rijden ten westen rondom Lleida en stoppen op de camperplaats van Artesa de Segre waar we een verkennende wandeling maken in het centrum. Het blijkt er marktdag te zijn en er is nogal wat bedrijvigheid in de kleine straatjes. We kopen er wat fruit en tomaat, geitenkazen en bij de bakker kleine gebakjes die blijkbaar erg in trek zijn bij de inwoners. Op de hoek van een straat staan een groepje jongeren kastanjes te poffen en we kopen een zakje voor 3€, waarna ze graag poseren voor een foto… jeugdig enthousiasme.
Terug onderweg naar Mwenzi vinden we een klein restaurantje (La Bicicleta)… en ze hebben er “Caracoles”… tja, die moeten we hier toch ook eens proberen niet ? Jawel en ze zijn lekker.
De rest van de dag is er siesta en wandelen in de omgeving.
Gereden: 99km km.stand: 125.079

Maandag 30/10
Ook vandaag een korte rit. Via Ponts en La Seu d’Urgell gaat het oostwaarts tot Martinet waar we de camperplaats opzoeken, een gratis overnachtingsplek wordt altijd gewaardeerd, meestal met een tegenprestatie. Na de lunch gaan we het stadje in waar blijkbaar iedereen weer in siesta-tijd zit. Het is dus erg rustig in de smalle straatjes. Aan urbanisatie wordt hier blijkbaar niet gedaan, het valt op hoe de huizen hier door elkaar zijn gezet, enkele keren lopen we vast in een doodlopend deel.
Onderweg reden we langs een groot stuwmeer waar de waterstand minstens 20m onder het normale -lees authentiek- waterpeil stond. Zoveel beken en kleine rivieren, die we in heel Spanje zagen, stonden droog. Nog steeds !
Gereden: 103km km.stand: 125.182

Dinsdag 31/10
Vanmorgen was het 2ºC en dikke mist onttrok alles aan het zicht. Op de weg slechts 100m zichtbaarheid. Puigcerda is het laatste Spaanse stadje dat we aandoen. Kort ervoor kwam de zon tevoorschijn en trok de mist op. Vlak naast Puigcerda ligt het Franse Bourg Madame. Daar zetten we Mwenzi even op een parking en gaan een lekkere Franse croissant met koffie eten in “Les Terrasses du Bourg”. Een goed begin van onze terugkomst in Frankrijk.
Even voorbij Mont-Louis - het is intussen stralend mooi weer- nemen we de D-118 vanwaar we op een heuvel een beekje doorheen het landschap zien kronkelen. Het is de Aude die niet ver van Mont-Louis ontspringt en die we vandaag de hele dag zullen volgen doorheen de Oostelijke Pyreneeën op een soms erg smalle D-118, iets waar nogal wat tegenliggers niet veel rekening mee houden. Via Axat en Quillac komen we in Campagne-sur-Aude waar we wijnhandel Salazar even bezoeken omwille van de Crémant de Limoux die ze er maken. Overnachten doen we nog even verder in Couiza en om in de stemming te blijven doen we dat op een parking aan de oever van de Aude die al is uitgegroeid tot een redelijk riviertje.
Gereden: 132km km.stand: 125.314

Woensdag 01/11
Vandaag slechts een korte rit naar Carcassonne waar we graag boodschappen gingen doen maar dat zal vandaag, 1 november, niet lukken. Te laat op de kalender gekeken zeker ?
We maken van de tijd gebruik om nog eens een wasserette op te zoeken. Nadien zetten we ons op de camperplaats van Carcassonne voor twee nachten. De boodschappen doen we morgen wel.
Het heeft toch nog altijd wat… Carcassonne. Toen we vanmorgen vanuit Limoux de laatste heuvel opkwamen en de stadsmuren in een prachtig zonlicht opdoemden waanden we ons even terug in de middeleeuwen… Wat een imposant bouwwerk toch. Na zoveel jaren dat we hier passeren is het nog altijd even indrukwekkend. En omgekeerd evenredig even moeilijk om even langs de weg te stoppen om wat opnames te maken… Misschien helpen de beelden van vorige reizen wel.
Gereden: 63km km.stand: 125.377

Donderdag 02/11
We zijn gefopt en bestolen door de camperplaats van Carcassonne. Op camperplaatsen waar je betaald en een code krijgt om binnen en buiten te rijden -en eventueel water te tappen, is het de gewoonte dat je tijdens je verblijf ook buiten mag/kan. We hadden gisteren voor twee dagen betaald maar toen we vanmiddag terugkeerden van boodschappen konden we met onze code niet meer binnen. Toen we telefoneerden naar de “security-dienst” zeiden ze ons dat het verlaten van de camperplaats steeds definitief is… 🤨 Naar het schijnt stond dat ook aangegeven op het grote info bord. Maar als je bij aankomst op de betaalterminal gevraagd wordt of je al klant bent of een nieuwe klant, ga je ervan uit dat het terugkeer-systeem met de code werkt, net zoals dat in alle camperplaatsen is die met een code-systeem werken. De dame had ons ook sowieso terug kunnen laten binnenrijden maar weigerde dat. Dit is pure diefstal. Naar deze plek keren we nooit terug !
Afijn, vanmorgen dus boodschappen gedaan. Na het debacle en de diefstal door de gemeentelijke “diensten” zijn we verhuist naar Homps/Olonzac naar een parking aan het Étang de Jouarres.
Het zal een hele tijd duren vooraleer we nog eens een betalende camperplaats opzoeken.
Gereden: 63km km.stand: 125.440

Vrijdag 03/11
De stormwind van gisterenavond milderde pas laat. We hadden dus een kalme nacht maar vanmorgen stak de wind terug op en volgde de ene regenbui na de andere en op het meer vormden zich ware golven. Als troost kregen we er een mooie regenboog bij.
We zijn gaan lunchen in Olonzac. Daar is restaurant Le Ty Zac waar we vorige keer goed aten maar dat was nu gesloten. We namen onze toevlucht dan maar naar de tegenoverliggende brasserie.
Nadien teruggereden naar onze plek aan het Étang de Jouarres. Veel anders dan dit uitzitten kunnen we niet doen. De camera wordt nog eens leeggemaakt.
We moeten echter nog even vertellen over die gekke Ekster die we gisteren bezig zagen aan de oplegger van een andere camper. Het dier zat overal aan te pikken en zelfs toen ik een babbel deed met iemand kwam ie aan m’n schoenen pikken. Later op de avond vond ie het nodig Mwenzi op verschillende plekken aan te pikken en een tijd op de ruitenwisser post te vatten… hebben vogels soms ook last van de wind ?
Gereden: 7km km.stand: 125.447

Zaterdag 04/11
Gisterenavond stak de wind terug op en regende het bijna constant. Een stuk in de nacht gaat de wind liggen maar blijft het regenen. Het duurt vandaag tot de namiddag voor het opklaart en we een beetje zonneschijn krijgen.
Bij L’oulibo in Cabezac gaan we, iedere keer dat we hier zijn, olijven kopen. Die zijn uiteraard opgelegd maar van de twee soorten olijven hebben ze ook gepasteuriseerde -en niet-gepasteuriseerde olijven. De laatste moet je wel vanaf aankoop in de ijskast bewaren. Gelukkig hebben we nog wat plaats kunnen maken in ons koelkastje… De olijfolie die ze er maken mag er ook zijn maar daar hebben we er thuis nog van.
We rijden daarna naar Azille, een klein dorpje, waar we nog steeds in de Minervois-streek zitten.
Aan het oude, buitendienst gestelde stationnetje vinden we plek om te overnachten. Bij Curry & Cie. lunchen we bij een vriendelijke dame die ons erg verwent met haar Indische gerechten. Nadien doen we een wandeling doorheen en rondom het oude centrum. Volledig in het centrum van het cirkelvormige oude deel staat uiteraard de kerk, waar op dat moment een huwelijk wordt ingezegend. De kerk zit vol maar op straat zien we nauwelijks mensen, het lijkt wel of er een uitgangsverbod van kracht is. Vanavond gaan we nog even terug want we willen de avond-sfeer opsnuiven van de grote wandel-avenue onder de dubbele rij platanen.
Gereden: 56km km.stand: 125.503

Zondag 05/11 - Maandag 06/11
Vanmorgen gaan we nog eerst tanken in Homps want daar is de prijs “slechts” 1,794€. Nadien rijden we naar Escales waar we op familiebezoek gaan voor twee dagen.
Gereden: 20km km.stand: 125.523

Dinsdag 07/11
We nemen afscheid van onze vrienden/familieleden en zetten koers naar Lezignan-Corbières waar we onze gastank gaan vullen zodat we met gerust gemoed de “terugreis naar het koude noorden“ kunnen aanvatten. In Villeneuve-Minervois houden we halt op de camperplaats en bezoeken er het “Maison de la Truffe d’Occitanie” waar je de wereld van “Le Diamant Noir de L’Aude” ofte “La Truffe Pays Cathare” kan bewonderen.
https://www.maisondelatruffedoccitanie.com/
We waren daar al wel eerder maar kunnen er moeilijk aan weerstaan als we “toch in de buurt zijn”. Een goed deel van de dag zullen we ook besteden aan het ruwweg uitstippelen van de terugreis. We willen zeker nog een aantal plekken in de Dordogne bezoeken. De weersomstandigheden zullen uiteraard ook een rol spelen in de verdere reis. Later op de dag gaan we nog een wandeling doen in- en rond het dorpje.
Gereden: 44km km.stand: 125.567

Woensdag 08/11
We vertrokken vanmorgen met schitterend weer en het traject dat we deden was daardoor nog prachtiger. Via de D112 en Cabrespine reden we een prachtig traject doorheen herfstkleurige wijngaarden en bossen tot Mazamet vanwaar we met departementale wegen naar Castres en Lavaur gingen. Daar namen we een break met koffie en rozijnenkoek. De D820 brengt ons van het departement Aude naar dat van de Tarn via Villemur-sur-Tarn. Op nog geen 15 km van Montauban leid onze GPS ons naar de snelweg waar we meteen in een hele trage file komen door, zo merken we 1,5uur later, een betoging van landbouwers die met hun tractor de wegen gewoon blokkeren en verdwijnen. Ook de afrit naar Montauban moeten we voorbijrijden. Uiteindelijk komen we terecht bij onze bestemming, het Auchan-warenhuis in Montauban. In het warenhuis halen we wat lekkers want het is vandaag trouwens feestdag voor ons. We plannen dus ook te overnachten op de grote parking.
Gereden: 168km km.stand: 125.735

Donderdag 09/11
Het regende de hele nacht en ook overdag blijven buien de beken en rivieren vullen. We rijden verder noordwaarts via de snelweg tot Souillac en Lanzac aan de rivier de Dordogne. Die heeft door de aanhoudende regen al een redelijk hoog peil. In Lanzac zoeken we de “Ferme de Grezelade” op. Die hebben een privé-camperplaats uit de grond gestampt en daar willen we dit slechte weer vandaag even uitzitten voor we de reis verder zetten langsheen de Dordogne (rivier en landstreek).
Ter compensatie van de gratis standplaats gaan we ook even het winkeltje van de boerderij bezoeken en wat producten kopen. Voor 3€ sluiten we ons wel aan op het elektriciteitsnet want we vrezen dat onze zonnepanelen vandaag niet veel te doen zullen hebben.
Gereden: 119km km.stand: 125.854

Vrijdag 10/11
Het was niet simpel vandaag om op onze doelen te arriveren. We hadden, uiteraard, gekozen voor de kleinere wegels maar door de overvloedige regen van de afgelopen dagen -en weken, horen we hier- waren een paar wegen afgesloten en moesten we een alternatief zoeken -waar we ook obstakels tegenkwamen. Maar de weg was prachtig, zelfs met het regenweer erbij. De herfstkleuren waren niet uitbundig -omwille van de vele regen- maar landschappelijk was het snoepen…
We kennen uiteraard de landstreek van naam maar waren er nooit geweest. We moeten van bij de eerste dag al stellen dat we daar spijt van hebben… we hadden hier al eerder moeten komen, zo prachtig. Wat meteen opviel was de grote hoeveelheid aan Okkernoot-boomgaarden hier aangeplant zijn.
Onze eerste bestemming is Castelnaud-la-Chapelle waar we, met zicht op het kasteel in de hoogte, Mwenzi-lunchen. Nadien gaan we op bezoek op het domein “Vielcroze” waar het “Écomusée de la Noix du Périgord” is gevestigd. Een ware ontdekking. De ontvangstdame liet ons de introductievideo zien en we waren beiden zeer enthousiast over de kwaliteit ervan. Zowel fotografisch als informatief, kortom, boeiend van begin tot einde. Men liet ons zien hoe van de Okkernoten olie wordt gemaakt. Die is trouwens van uitstekende kwaliteit is, getuige de gouden medailles. Wetenswaardig hierbij is dat van 5kg Okkernoten, 2kg vruchtvlees wordt verkregen en dat daarvan 1L olie kan worden geperst. We mochten, na het bezoek aan de installaties en de boomgaard van de verschillende resultaten van bereiding en het was opvallen hoe goed de olie proefde die op 80ºC was geperst… echt een delicatesse.
Wat er met het hout van omgewaaide of oude bomen gebeurt werd zelfs gedemonstreerd aan de hand van enkele prachtige beeldhouwwerken. Maar we willen hier niet te veel over uitweiden. Wat we wèl willen benadrukken is dat het bezoek aan het domein ons nog lang zal heugen - verheugen !
Nadien reden we naar Les Milandes, het Memorial en het kasteel van Josephine Baker. De danseres, actrice en zangeres die ook in WOII verdienstelijk was en op latere leeftijd weldoenster werd voor zoveel kinderen en uiteindelijk in 1975 in armoede moest eindigen. Ze werd amper 69. Als eerbetoon werd haar lichaam bijgezet in het Pathéon in Parijs, samen met enkele andere grote namen uit de Franse geschiedenis. Het kasteel kwam kort na WOII in haar bezit en fungeert nu als toeristische bezienswaardigheid die toch wel de moeite waard is, ook omwille van de geschiedkundige achtergrond -het is tenslotte ouder dan van 1906… Het werd gebouwd in 1489 en is nu een beschermd Historisch Monument. We mochten binnen niet fotograferen.
Na dit verhelderende bezoek rijden we naar een parking nabij een boerderij waar we zullen overnachten.
Gereden: 61km km.stand: 125.915
Het mooie traject van vandaag was: Lanzac - D43 - Le Roc - D43-D50 - Saint-Julien-de-Lampon - D50 - Veyrignac - D50 - Groléjac - D704 - La Mouline - D60 - Domme - D49 - Cénac - D60 - Saint-Cybranet - D50-D57 - Castelnaud-la-Chapelle - Écomusée de la Noix Périgord N.44º48’43”-O.01º08’30” - D53 - Fayrac (met Chateau) - Les Milandes (Chateau) en Memorial op N.44º49’33”-O.01º07’00”. Bonne Route !

Zaterdag 11/11
We waren van plan om de tuinen van Marquessac te bezoeken maar er hing dikke mist over het hele gebied. De parking van de tuinen wekte al helemaal geen vertrouwen om Mwenzi daar achter te laten en dus zagen we af van een bezoek. We reden de heuvel af naar La Roque Gageac waar op dat moment de zon scheen en het kasteel en het dorp deed oplichten tegen de nog mistige omgeving. Wandelen doorheen zulke oude huizen is altijd boeiend en alhoewel we mooie huizen zagen was er toch ook nogal wat bouwval en verwaarlozing.
Lunchen deden we even buiten het stadje want in La Roque Gageac is er wel veel horeca maar die was allemaal gesloten. Het is niet alleen 11 november maar ook einde seizoen. Veel winkels waren helemaal leeggehaald.
Na nog een avondwandeling trekken we ons terug op de parking -ook al een gesloten camperplaats- waar we zullen overnachten aan de oevers van de Dordogne.
We willen even stipuleren dat de beelden van het stadje misschien de indruk geven dat het mooi weer was. Dat was ook zo, sóms… we hadden de hele dag en de volgende nacht, net als alle voorgaanden, regen. Uiteraard fotograferen we enkel als het droog is en is het dus geen teken van mooi weer.
Gereden: 19km km.stand: 125.934