Reisverhaal «Sc-Sh23-02»

Schotland-Shetland 2023 | Verenigd Koninkrijk | 0 Reacties 17 Mei 2023 - Laatste Aanpassing 17 Mei 2023

Sc-Sh23-02

Vrijdag 05/05
Zeer winderige nacht gehad (buiten dan toch…). We vertrekken voor een vrij korte rit naar de Inverewe Garden van de National Trust for Scotland. Het seizoen voor de bloemenpracht is pas begonnen. Veel rododendron-soorten staan al in bloem en het is genieten. Ook in de “walled garden” zijn de tuiniers al bezig geweest met het aanplanten van aardappelen, look, ajuin end.
Verder de tuin in zijn we vooral gecharmeerd door de Gunnera manicata planten die en in percelen aangeplant zijn en waarvan hun, nu nog kleine, bladeren aan het uitgroeien zijn, de stengels van sommigen zijn al veelbelovend (voor de grootte van het blad dat tot 2,5m in doormeter kan gaan).
Na de lunch vertrekken we naar Gruinard Bay waar we Mwenzi op een parking stallen en het grote strand opgaan voor een wandeling bij laag getij. We zullen hier ook overnachten.
Gereden: 30km km.stand: 116.598

Zaterdag 06/05
Vandaag wordt besteed aan boodschappen, de was en nog wat andere kleinigheden zoals een wandeling doorheen Ullapool waar we de camping opzoeken. We hebben geen stroom nodig dus is het iets goedkoper maar het heeft ook als voordeel dat we een plek vinden vlakbij de douches en met zicht op zee. De ferrylijn Ullapool - Stornoway op de Hebriden legt hier regelmatig aan. Tijdens een halte op een overdekt terras begint het zachtjes te regenen maar als we eenmaal beslist hebben om Mwenzi terug op te zoeken krijgen we een stortvlaag over ons zodat we, eenmaal thuis, ons helemaal moeten omkleden… we zijn nog steeds in Schotland.
Gereden: 61km km.stand: 116.659

Zondag 07/05
Rustdag vandaag met wandelingen naar de haven waar de ferry vanuit en naar de Hebriden aanlegt en vandaag ligt in de baai ook een groot cruiseschip voor anker. De passagiers daarvan worden met overdekte reddingssloepen aan land gebracht en in groepen, met gids, doorheen het stadje geleid. Op dat cruiseschip verblijven ongeveer twee keer zoveel mensen dan er in Ullapool leven… het is echt een overrompeling maar de enkele winkeltjes in het stadje (een groot dorp) doen wellicht goede zaken. We vragen ons af wat de andere bewoners er over denken.
Net voor de grote toevloed van cruisegangers lunchen we buiten, in het zonnetje, in de Seafood Shag, een kraam waar je lekkere vers gebakken of gerookte vis kan eten voor een schappelijke prijs. Heel goed en gezellig !
Het moet gezegd, op de camping is het al veel kalmer. De afgelopen dagen was het bijna hectisch. Het leken wel de vakantiemaanden en op sommige momenten en plekken lijkt dat nog steeds zo. Blijkbaar zijn er geen limieten meer op wanneer mensen er op uittrekken. Het is anders geweest. Het aantal campers dat we zien is onwaarschijnlijk hoog, een gevolg van Covid ?
Gereden: 0km km.stand: 116.659

Maandag 08/05
Het is zwaarbewolkt en vannacht regende het ook. Is het droge weer al over ? Het is verplaatsingsdag. We hebben vandaag afspraak in het Alladale Wilderness Reserve, even na 16u.
We nemen rustig de tijd om het landschap onderweg in ons op te nemen als we het kustgebied verlaten en het ruwe binnenland intrekken ter hoogte van Ledmore. Het is weer een één baanvak weg langswaar op verschillende plaatsen een verbreding is aangelegd om tegenliggers te kruisen of achterliggend verkeer te laten passeren.
Even voorbij Inveran nemen we de Bonar Bridge om de Dornoch Firth over te steken en komen zo in Ardgay waar we even rondwandelen.
Rond 16u20 bereiken we dan eindelijk de Alladale Lodge, diep in de vallei. We worden verwelkomt door Stuart die ons meteen begeleid naar Ghillies Rest, een lodge nog even dieper de vallei in, ons verblijf voor een week. Mwenzi gaat op stal naast de lodge.
Gereden: 104km km.stand: 116.763

Dinsdag 09/05 - Zondag 14/05
Het Alladale Wilderness Reserve is een privé gebied en eigenaar/stichter en hart achter het idee is Paul Lister. Die kocht het gebied van 92km² (!) in 2003 met het idee het voormalige jachtgebied om te tunen tot een natuurgebied. Intussen zijn er ongeveer een miljoen bomen geplant, is de Rode eekhoorn terug aanwezig in het gebied na een herintroductie-programma. De soort was sinds generaties verdwenen uit het gebied en andere streken in Schotland bij gebrek aan… bomen.
Paul Lister is ook oprichter van TENT, The European Nature Trust die zich tot doel stelt belangrijke ecologische (berg)gebieden in Europa een beschermde status te bezorgen. En daarmee ook de fauna en flora van die gebieden veilig te stellen voor de toekomst. Zo is hij ook actief in het kweekprogramma dat de Wilde kat van uitsterven moet behoeden. Dit onder leiding van de Royal Zoological Society of Scotland. De idee om ook Lynx en Wolf te herintroduceren in het gebied is uiteraard een algemeen gespreksthema in de omgeving, vooral bij de schaaphouders. Zien wat de toekomst brengt.

We wandelen dagelijks, vooral als het weer het toelaat want dat is nogal wispelturig. Zonnige periodes wisselen af met regenbuien en mist. Maar het algemene gevoel van stilte, rust en de enormiteit dat het gebied uitstraalt is fenomenaal. We herinneren ons dit gevoel van welbehagen van onze reizen in Alaska en Namibië.
We zijn hier dan ook helemaal alleen, behalve wanneer, rond 16u, iemand van Alladale Lodge, met een kleine quad, ons avondmaal en lunch voor de volgende dag brengt.

Op een morgen zijn we, begeleid door Ryan, meegegaan naar de Wilde katten uit het kweekprogramma. Ryan is de verzorger van de dieren en gaat ze dagelijks voedsel brengen.
Deze solitaire dieren zitten in afzonderlijke kooien en worden enkel samengebracht om te paren.
De Scottish Wild kat zou volgens sommigen een ondersoort zijn van de Europese Wilde kat. Maar daar is dus twijfel over. De Wilde kat is een zeer bedreigde soort, vooral door de jarenlange vervolging door jagers maar ook door de paring van sommige Wilde katten met verwilderde huiskatten.
Voor wie niet bekend is met de soort even dit: een Wilde kat is helemaal geen verwilderde huiskat (hier ferral kat genoemd). Het is een aparte diersoort. Zeer schuw, meestal nocturaal en daarom moeilijk in het wild waar te nemen.
Het gevaar is echter dat verwilderde huiskatten paren met Wilde kat en zo een genetisch minderwaardige soort voortbrengt waardoor de echte Wilde kat uitsterft. Dat wil men voorkomen door meer Wilde kat uit te zetten zodat die mekaar eerder “leren kennen” dan dat ze huiskatten opzoeken.
Het is treurig die prachtige dieren in kooien te zien, maar het is een noodzakelijk kwaad omdat ze er voor zorgen de soort in stand te houden.

Naast de lodge, naast Mwenzi staat een paal die een kleine afrastering steunt die een jonge aanplant moet beschermen tegen vraat van Ree of Edelhert. Al twee ochtenden zien we op de paal een Watersnip (Gallinago gallinago) zitten die in het nabije grasveld gefoerageerd heeft en zich nu poetst en de omgeving laat weten dat hij hier is. Vanmorgen heeft Bob zich achter een deels gecamoufleerde zijraam van Mwenzi achter de camera gezet en opnames gemaakt toen de vogel weer op z’n stek kwam zitten. Mooi was dat, een Watersnip van zo nabij bewonderen is echt een privilege.

Vanmorgen rijden we met Mwenzi naar de serres en groententuin van het reservaat voor een bezoek. We eten al enkele dagen verrukkelijke gerechten van Chef Natasha en Dan en de groententuin en de serres zijn hun foerageergebied. Het eten van de gasten en het personeel wordt lokaal aangekocht of zelf geproduceerd. Ook de Regenboogforel wordt er gekweekt voor consumptie, het water wordt regelmatig rondgepompt naar de plantenbakken zodat de vissen ook meststof leveren aan de planten.
Nadien deden we een wandeling naar de watervallen van de Alladale rivier, even voorbij de canyon.
Spijtig genoeg zagen we geen Zalm de stroming opspringen. Ook Schotland ziet de wilde zalm achteruitgaan. Je begrijpt dan ook niet waarom er op de plekken, waar de Zalm nog wel wat naar z’n broedplaats wil trekken, nog gevist wordt. Het “catch en release” systeem dat sommige vissers toepassen is maar een flauwe truck om het geweten te sussen want elke vis die opgehaald wordt, wordt ook beschadigd. Zalm heeft ál z’n krachten nodig om de rivier op te zwemmen en zich voort te planten, vóór hij/zij sterft.
Gereden: 9km km.stand: 116.772

De wandelingen naar het diepere gedeelte van de Alladale Glen, waar de Alladale River doorheen slingert deden we in schitterend weer. Onderweg zagen we nogal wat zangvogels zoals o.a. Distelvink, Boerenzwaluw, Grauwe vliegenvanger, Heggenmus, Tapuit en Roodborsttapuit. We vonden ook Levendbarende hagedis en een salamander die in een beekje zat maar moeilijk te determineren was. Wat vooral opviel waren de grote aantallen zonnedauw-plantjes langsheen de beken. We zijn niet 100% zekere van onze determinatie maar geven het voor 95% op Ronde zonnedauw (Drosera rotundifolia).
We hadden graag langs de rivier gewandeld maar door de hoge heidestruiken is dat ondoenbaar.
Ook weer een gevolg van het gebrek aan bomen zie verdwenen door boskap en overbegrazing van de Edelherten die gehouden werden voor de jacht…
Tijdens één van onze wandelingen in mooi zonnig weer vonden we een Adder liggen zonnen op de gravelweg. Een Ree zag ons passeren vanaf het bos.
Zondag is onze laatste volle dag in Alladale en die wordt grotendeels besteed aan het terug reisklaar maken van Mwenzi (verse lakens op het bed etc.) en de was doen zodat we “er weer een tijdje tegen kunnen”. Buiten is het heel winderig met flinke buien maar ook droge periodes waarin we er toch op uit kunnen.

Maandag 15/05
We verlaten Alladale met droef hart… maar trekken ons op aan de idee dat Shetland ons verwacht !
In Inverness houden we halt voor wat vochtige inkopen en hadden graag wat in het centrum rondgewandeld maar het was er zó druk, zoveel volk op straat, dat we maar verder gereden zijn. De week in Alladale W.R. en de eenzaamheid daar speelt ons wellicht parten.
Nadien passeren we nog Keith, waar we enkele jaren geleden de Strathisla Distillery bezochten. Daar wordt o.a. de Chivas Regal whisky gemaakt. Het is gelegen in de Speyside, een gebied in Schotland waar 50% van de single malt whisky’s van Schotland wordt geproduceerd.
In Huntley houden we halt en zoeken ons een plek op één van de gratis parkings. Na een wandeling door het dorpje wordt er nog wat voorbereid voor morgen en gelezen.
Gereden: 208km km.stand: 116.980
Dinsdag 16/05
Van Huntley rijden we naar Aberdeen waar we al eerst een LPG station opzoeken om onze gastaks bij te vullen, volgens onze huidige informatie is er op de Shetland eilanden geen bevoorrading mogelijk. Nadien zetten we Mwenzi op een parking waar we voor 3uur betalen in munten - met de kaart is hier niet mogelijk… 2023 ! Het is trouwens niet de eerste keer dat we toestanden ervaren die niet van deze tijd zijn. Lia van Bekhoven heeft het er in haar boek “Klein-Brittannië” ook over. Blijkbaar zijn de Britten zo gehecht aan hun verleden dat het hen moeilijk valt om méé te zijn met de tijd.
Nu we een goede plek hebben gevonden waar Mwenzi enige tijd kan blijven, gaan we weer eens op bezoek bij Ma Camerons, de oudste pub van Aberdeen, waar je nog steeds “the best in town fish and ships” kan eten. We doen de lunch van jaren geleden nog eens over en… ja, ze kunnen het nog steeds, lekkere zachte Kabeljauw of Schelvis en een heerlijk krokante batter (beslag).
Een wandeling langsheen de hoofdstraat brengt ons stilaan terug bij Mwenzi. En ja, blijkbaar was het hier niet zo chaotisch druk… of is het al gewenning bij ons ?
We stallen Mwenzi op de Esplanade van Aberdeen, met zicht op zee.
Gereden: 95km km.stand: 117.075

Woensdag 17/05
Na een wandeling langs de kust treffen we voorbereidingen voor ons verblijf op de ferry die ons naar Shetland zal brengen. Het is slechts een korte rit naar de ferryterminal. De boot vaart pas af om 19u. maar we moeten de boorddocumenten nog in orde laten brengen in het kantoor, nadien is het wachten tot we aan boord kunnen rijden. Na een vaartijd van 12u30, komen we morgen aan om 7u30 in Lerwick, hoofdstad van de Shetland eilanden. Een nachtje op zee dus.
Gereden: 3km km.stand: 117.078