Reisverhaal «Zw22-08»

Zweden 2022 - Zw2022 | Zweden | 0 Reacties 03 Juli 2022 - Laatste Aanpassing 06 Juli 2022

Zw22-08

Dinsdag 21 juni 2022 6u: 12ºC, zonnig met bewolking en tot 21ºC, avondregen.
We rijden naar Remmet en we hopen een hoeve uit 1714 te bezoeken waar prachtige muur- en plafondschilderingen zijn aangebracht. Bij aankomst zien we prachtig bewaarde oude gebouwen en een bijgebouwd café maar alles is… gesloten. Maar we willen nu echt wel doorzetten om dit te zien want bij de vorige boerderijen die we wilden bezoeken kon dat enkel via boeking bij een reisbureau.
We rijden naar Sveg, een groter stadje verderop, tevens de geboorteplek van Henning Mankell, vooral bekend van z’n Wallander detective verhalen.
We zoeken er het toeristisch bureau en vinden een grote wegwijzer ter hoogte van enkele warenhuizen. Maar we vinden geen TI (TouristInfo). We doen hier en daar navraag en we lopen uiteindelijk aan bij het stadhuis. De TI blijkt sinds vorig jaar niet alleen gesloten… de TI is gewoon opgedoekt ! Onbestaande ! We doen dan ook navraag naar het “Kulturcentrum Mankell” waar we de tentoonstelling over het werk van de schrijver/toneelregisseur willen bekijken maar… dat is ook opgedoekt ! Geen cultuurcentrum meer.
Er staan slechts enkele kleine bordjes met wat info over Mankell in het stadhuis. Dit vinden we toch echt wel gortig. Schandelijk dat men de man niet eert. Waarschijnlijk eert men hem meer in Mozambique waar hij oa. een toneelgezelschap oprichtte.
Ik denk dat we bijna alle boeken van Henning Mankell hebben gelezen maar vooral drie ervan zullen ons altijd bijblijven; Verteller van de wind (of Comédia infantil) (1998), Daniël, zoon van de wind (2000) en Tea-Bag (2001). Dit zijn geen Wallander-verhalen maar romans gebaseerd op waargebeurde feiten.
Over de oude hoeve in Remmet zullen we dus ook geen info vinden en dus ook niemand vinden die de sleutel heeft om binnen de schilderingen te kunnen bekijken.
In Sveg staat wel, wat men in alle reisgidsen noemt, “de grootste houten beer van de wereld”. Het is eerder een wansmakelijke draak van een bouwwerk dat meer lijkt op de mislukte kweek van een poedel dan op het majestueuze dier dat een Beer is. Het spul moet nu al ondersteund worden door bombastische palen.
We laten Sveg voor wat het is en keren terug naar Remmet waar we zullen proberen door de ramen van het hoofdgebouw wat foto’s te maken. Niet makkelijk want niet alle ramen liggen op bereikbare hoogte en zijn niet van hedendaagse kwaliteit en netheid. Het is ook vrij donker binnen maar we slagen er toch in wat beelden te maken die een impressie geven van enkele kamers.
We zullen overnachten op de parking van de “Gammelremsgården bezienswaardigheid” uit de vroege 18de eeuw.
Gereden: 69km

Woensdag 22 juni 6u: 8ºC, zon en bewolking en tot 18ºC
Omdat er toch niemand komt opendoen rijden we maar verder… helaas.
Via Sveg komen we in Lillhärdal. Onze Dominicus-gids van 2021 maakt hier melding van een “Haxhuset”, een heksenhuis waar het verhaal vertelt wordt over de heksenjacht in de 17de eeuw en waarvan ook Stor-Märet Jonsdotter uit Lillhärdal een slachtoffer van werd. Aan het huis vinden we enkel een A4 waarop staat dat je een telefonische afspraak moet maken om doorheen het gebouw “gegidst” te worden. Maar daar passen we voor. Wat is dat nu toch allemaal ? Eerst de toestand in Sveg en nu deze calamiteit weer. We nemen ons voor om Dominicus aan te schrijven over de mis-informatie. En dat voor een recente uitgave… geen reclame.
We rijden naar ons einddoel voor vandaag, een rust, plas en wasdag in Sarna waar we de camping opzoeken.
Was en plas, allemaal goed maar we zien niet ver van de camping enkele oude gebouwen, duidelijk weer een klein plaatselijk openluchtmuseum, dat willen we natuurlijk toch nog eens bekijken. Vooral de oude houten kerk intrigeert ons. Over de hoeve gebouwtjes hoeven we niet veel nieuws te vertellen. Maar het kerkgebouw heeft wel een rijk verleden. We vinden binnen een flyer met wat uitleg. We waren in Zweden al blij als we een Engelse vertaling op een flyer vonden (soms ook Duits) maar hier staat zelfs een verklarende tekst op in het Nederlands ! Lucky us ! (waarschijnlijk als gevolg an de vele Nederlandse toeristen want Belgen zijn op een week tijd op één hand te tellen). Afijn, de kerk: in 1644 werd het stadje Sarna bij Zweden ingelijfd en in 1684 werd besloten om een nieuwe kerk te bouwen. We lezen de hele geschiedenis van het gebouw tot op heden en zelfs de poging om het gebouw te verkopen in 1881 nadat er een nieuwe was gebouwd (groter maar bijlange niet zo mooi). Spijtig genoeg werden de originele muurschilderingen uit 1771 in 1843 overschilderd in opdracht van het kerkbestuur. Maar het kerkje heeft toch een heel eigen intimiteit en is zeker een bezoekje waard… bedenk dan ook dat je in een houten gebouw bent uit 1684 !
Gereden: 111km

Donderdag 23 juni 6u: 13ºC, zwaar bewolkt met regen, namiddag zon met max.25ºC
We gaan vroeg op weg naar Fulufjället Nationaal Park want we willen de grote toeloop voor zijn.
Het park grenst aan Noorwegen en is vooral bekend om de Njupeskär waterval, Zwedens grootste/hoogste waterval. En we zijn inderdaad de eerste wandelaars op het pad. Van verre zien we het mooie decor maar verder door is het pad afgesloten… wat had je anders gedacht ? Er wordt aan een nieuwe overbrugging en pad gewerkt. Maar zelfs als die af geraakt, dan nog wordt het pad tot half juli nog afgesloten omdat in de nabijgelegen rotswand een Giervalk broedt.
Onze Zweedse reis lijkt wel de “Reis van de gesloten deuren”. We komen dus niet dichterbij dan tot de brug. Maar het zicht op de waterval en de omliggende natuur zijn ons al voldoende. Zelfs Wolven leven in dit gebied. Maar, net als de andere dieren zoals oa. Bruine beer, Eland, Veelvraat, Lynx, mijden die natuurlijk de omgeving van de druk bewandelde paden. In de namiddag doen we nog een wandeling. Het is intussen zonnig en warm geworden.
Rond 16u vertrekken we naar een plekje langs een rivier, Mwenzi lekker in de schaduw en wij met de voeten in het koude bergwater. Een andere vorm van ontspanning.
Gereden: 38km

Vrijdag 24 juni 6u:11ºC, volle zon en tot 26ºC
We doen een Mwenzi-trip door de omliggende bossen, doen wat inkopen in Indre en rijden via Sarna terug naar de weg waar we vorige nacht doorbrachten en rijden nog enkele kilometer verder naar een kleine open plek nabij de rivier. Het wordt vandaag warm en de rivier brengt altijd wat koelte.
Vanaf vandaag vieren de Zweden drie dagen Midzomer. Drie dagen van feesten heet het… want dit is de meest gevierde “nationale” feestdag. Wij blijven even uit de buurt.
In de schaduw met een boek en het ruisende water… meer moet dat ook weer niet zijn… met wat vogelgezang (Zanglijster) op de achtergrond.
Gereden: 87km

Zaterdag 25 juni 5u:12ºC, rest van de dag zon/wolken en zwoel weer tot 27ºC
Vroeger opgestaan want ons reservetoilet gaf problemen.
Ook onze Garmin GPS had het blijkbaar lastig want die saboteerde constant de route die we wilden nemen. Maar we hebben onze wil toch doorgeduwd en via Noorwegen zuidelijk terug Zweden binnen. Dit ommetje beslisten we gisterenavond omdat die route ons veel rustiger leek. Was ook zo, we hadden na 100km slechts één auto gezien. We noemden de route “Route van de nieuw geborenen” omdat we van bij de start dieren zagen die met jongen op stap waren. Eerst was er een ♀︎Auerhoen (jaja, die weer) met drie jonge snaken die rustig de weg overstak -we bleven dan ook op respectabele afstand- daarna was het de beurt om hetzelfde te doen door een Oeverloper en jongen, gevolgd door een ♀︎Ree met twee kalfjes waarvan er één veel kleiner was dat het andere -geadopteerd misschien ? Later zagen we nog een juveniele Ekster en een eend van niet gedetermineerde soort met twee jongen in een meertje. Dat doet ons herinneren aan een week terug toen we voor het eerst terug Kraanvogels zagen, ditmaal ook met jongen ! Alleszins een mooi parcours, al moeten we zeggen dat de geasfalteerde weg niet erg comfortabel was, ook niet in Noorwegen. Eens terug in Zweden kwamen we weer op grotere wegen en nam ook het verkeer weer toe. We houden halt in Malung om er de lederindustrie te bezoeken. Door het technisch mankement zijn we hier eigenlijk te vroeg want vandaag en morgen is alles nog gesloten (midzomerdagen…) Dus zoeken we voor twee nachten de plaatselijk camping op.
Gereden: 179km

Zondag 26 juni 8u:21ºC, zonnig en een weinig warme wind, max.30ºC
Buiten enkele dronken mensen hebben we van de Midzomerfeesten -als buitenstaanders- niet veel gemerkt. Op de camping al helemaal niet. Hier zitten dan ook grotendeels buitenlanders, Noren en Duitsers vooral, maar ook Nederlanders en een Belg…
Rond 11u gingen we naar Jannesgården in Malung, een “Café-Gelateria-Bageri” waar ze naast “Fika” ook lekkere broodjes en ijsjes verkopen. Het is een prachtig huis uit 1870 waar in elke kamer, behalve in de bakkerij, een prachtige stenen kachel staat. Het zijn echt pronkstukken en je kan in elke kamer op het benedenvloers je fika nemen tussen authentiek meubilair uit de 19de-20ste eeuw. Deze zaak is echt een aanrader voor een originele Fika-ervaring. Buiten is er ook een terras maar daar hadden we liever wat parasols gezien want het was om 11u. al te warm om in de zon te zitten.
Voor de rest van de dag zitten we op de camping, onder onze luifel of aan de andere kant in Mwenzi’s schaduw. Uitzitten dus, morgen is het maandag en kunnen we verder met wat we gepland hadden.
Gereden: 0km

Maandag 27 juni 6u:19ºC, zonnig en bewolkt zwoel weer en tot 29ºC
We hadden voor vandaag een bezoek gepland aan enkele lederwaren fabriekjes en een traject dat ons naar Lesjöfors zou leiden. Dat traject noemden we achteraf de ”Lupinen route” omdat de weg kilometers ver afgezoomd was met Lupinen. We hadden ze al eerder op verschillende plaatsen gezien nu ze in volle bloei staan maar op dit traject was het gewoon fenomenaal qua aantallen en in kleuren gaande van wit over roze naar blauw en diep paars. We zijn dus dikwijls gestopt vandaag…
In Lesjöfors willen we de “Trollstigen” wandeling doen. Een man uit de buurt heeft hier een pad uitgezet van 3km langswaar hij allerlei in hout gesculpteerde afbeeldingen van Trollen neerzette. Die wandeling wilden we graag doen maar het weer liet ons niet toe om het klim- en stapwerk volledig af te werken. De hitte was niet te harden. Maar we kregen toch wel een goed idee van het bospad dat zeker bij kinderen in de smaak zal vallen. Nadien bezochten we het Lesjöfors museum waar we een overzicht kregen van de levenswijze van de mensen in dit gebied met een nadruk op het leven in en rond de metaal verwerkingsfabriek in de jaren ’50.
Gereden: 137km

Dinsdag 28 juni 6u:20ºC, regen tot 15u dan zonnig, max.21ºC
In Filipstad houden we halt voor een fika, om een verfhandel op te zoeken, om inkopen te doen, het Tourist info te bezoeken, te lunchen en om 13u -want dan gaat het pas open- naar het “Wasa Knäckebröd Butik och Museum” te gaan. Filipstad is inderdaad de thuishaven van het welbekende Wasa Knäckebröd. Die naam is naar het schijnt ontstaan omdat er vroeger in de keuken thuis ronde broodschijven werden opgehangen (zie foto) waar je dan een stuk kon van afbreken… knack, en knäckebröd was geboren. Intussen is Wasa onderdeel van “Barilla, leader in Italian food” die hier een enorme fabriek heeft neergepoot. Maar de Zweden zijn nog steeds fier op hun Wasa-producten en er wordt nog heel wat van verkocht in alle voedingszaken. Wij doen hier ook onze inkopen want dit soort brood is eigenlijk beter en lekkerder dan het brood dat in de warenhuizen verkocht wordt. En dat zijn bijna de enige plaatsen waar je nog aan het dagelijkse product kan komen. Bakkers bestaan bijna niet meer. Die zijn gedegradeerd tot een soort koffiesalon waar je met een van hun gebakjes je fika momentje neemt. Hetzelfde met de beenhouwerij, wie daar naar zoek is wens ik veel geluk. Ook opgeslokt door de warenhuizen die op dat gebied -en meerdere- blijkbaar oppermachtig zijn. Heeft misschien ook wel te maken met de grote verspreiding van de bevolking waardoor het niet in elk dorp of gehucht economisch mogelijk is om deze edele stielen te laten bestaan. En iedereen rijdt al gauw naar een warenhuis omdat “ze daar alles hebben”.
Via Karlstad gaat het verder zuid-west naar Liljedal waar we een kleine camperplaats vinden om te overnachten.
Gereden: 134km

Woensdag 29 juni 6u:16ºC, zon en max.22ºC
In Säffle nemen we ons fika-moment in “Konditori Holgers” - gezellig buiten - een aanrader. Verder via Åmål, Bengtsfors en Billingsfors naar Ed waar we lunchen. Onderweg zien ook weer heel wat bloeiende Lupinen en wel een tiental Reeën waarvan er eentje zich gewillig laat fotograferen. Het landschap is duidelijk veranderd. We zien veel meer open weilanden met gemengde bossen. Goed biotoop voor Reeën.
In Tanumshede bezoeken we een groot winkelcentrum en tellen er 24 laders in de Tesla-laadstand… Elon Musk verzorgt z’n klanten wel. En daar zie je er hier flink wat van rijden. Even buiten de stad vinden we een plek om te overnachten. Ons doel voor morgen ligt hier niet ver vandaan en we willen daar ’s morgens naartoe rijden om meer kans te maken op een parkeerplek omdat dat met Mwenzi wel moeilijker is, vooral omdat campers niet graag gezien zijn op zulke plekken. Het is een zeer toeristische plek die we toch willen bezoeken omwille van het pittoreske karakter van het stadje. En dat wil iedereen natuurlijk. Maar goed, we zien wel.
Gereden: 163km

Donderdag 30 juni 6u:12ºC, zon en max.30ºC
Grebbestad is een voormalig kuuroord. Slenterend door enkele van de kleine smalle straatjes passeren we mooi geschilderde en goed onderhouden houten huisjes. Maar wees gewaarschuwd, parkeren is hier niet evident en daarom ook niet gratis. We waren er echter stipt om 8 uur en waren zo goed als alleen op de parking. Natuurlijk heeft dat alles te maken met het feit dat alle winkels nog tot 10u gesloten blijven. Maar we vonden wel een konditori die al van 8u open was. Heerlijke fika genoten en ook brood gekocht. Na tienen hebben we in de viswinkel verse langoustines gekocht voor vanavond - en ze waren heerlijk.
Fjälbacka is een beetje gelijkaardig, ook een vissershaventje dat in de zomer hordes toeristen trekt. Misschien ook wel door het memorial aan Ingrid Bergman dat hier staat opgesteld. Zij was dol op het eilandje Dannholmen dat haar man, Lars Schmidt, in 1957 had gekocht. Het ligt aan de buitenkant van de Fjällbacka-archipel en na haar dood werd haar as op haar vraag daar uitgestrooid. Voor de Ingrid Bergman fanaten: https://visitsweden.fr/destinations/sud-de-la-suede/ouest-de-la-suede/le-fjallbacka-dingrid-bergman/
We vonden Fjälbacka ook wat gezelliger maar een restaurantje bezoeken kan weer tricky zijn, de toeristenval staat ook hier open. Maar we hebben fijn gewandeld, al begon de zon toch weer van katoen te geven. We rijden, om wat koelte te krijgen, naar Hamburgsund en nemen de ferry naar het eiland vlakbij waar we Mwenzi op de parking aan een haventje parkeren. We wandelen wat en gooien een lijntje uit in zee - daar heb je ook in Zweden geen dure visvergunning voor nodig. Uiteraard overnachten we hier.
Gereden: 36km

Vrijdag 1 juli 6u:16ºC, zonnig en max.28ºC
Vandaag bezoeken we Smögen en laten Mwenzi weer achter op een betaalparking net buiten het centrum. We zijn hier ook weer vooraleer alles opengaat zodat we van de rust nog kunnen genieten.
Het lijkt een erg mondain stadje, ook weer met veel mooi gekleurde en verzorgde woningen -of zijn het buitenverblijven ? We zien opvallend veel Noorse nummerplaten op de parkings en bij de huisjes. En natuurlijk, het is een vissershaventje, maar we zien vooral pleziervaartuigen en enkele grotere luxejachten. Eén zeilboot trekt extra onze aandacht, een houten prachtexemplaar (foto’s). We vertrouwen de restaurants niet erg en kopen dan maar wat lekkers in de viswinkel. Dat was wèl een schot in de roos, (zeer) lekkere (zeer) verse garnalen (een grotere soort dan we bij ons gewoon zijn) en gemarineerde Zalm.
Nadien doen we nog wat boodschappen, bezoeken we een verfwinkel waar we wat voor thuis halen en rijden dan naar Backamo waar we op een camperplaats zullen overnachten.
Gereden: 125km

Zaterdag 2 juli 6u:15ºC, regen, nadien zon en tot 25ºC.
We rijden vroeg naar Varberg om er nabij het museum en de vesting een parkeerplaats te hebben. En dat lukt, om 8u45 rijden we er één van de 8 plekken voor campers op waar we 8 uur mogen blijven -gratis. We trekken onmiddellijk de stad in naar “Lilla Träslövs Finbageri & Café” waar we lekkere croissants en koffie smaken. Via de markt op het plein achter de kerk wandelen we terug en passeren er een kampioenschap “Jeu de Boulle” (we weten niet hoe het in het Zweeds wordt gezegd…). Het is dan iets over tienen en dat wil zeggen dat het museum net open is. Maar er staat al een aardige rij volk aan te schuiven. Het zijn vandaag en morgen namelijk “Middeleeuwse feesten”. De eerste na 2019 wegens Covid en ze zullen het geweten hebben, dat zien we na de middag wel. Maar wij willen vooral het museum bezoeken dat nabij de vesting gelegen is. Hier is namelijk het verhaal te leren over de “Bocksten Man”. Die werd in 1936 door twee kinderen ontdekt toen hun vader turf aan het steken was. De toenmalige directeur van het Varberg museum kwam tijdens de midzomerfeesten toevallig in contact met de vader en zo ging de bal aan het rollen. Het gevonden skelet had, door de zuurstofloze omgeving van het turfmoeras, nog bijna al z’n hoofdharen, de kleding en alle toebehoren en zelfs schoenen waren nog zo goed als intact. Dat was tot dan toe ongezien geweest. En zelfs nu, tot recent in 2021, wordt er onderzoek gedaan naar de geschiedenis van het ontdekte skelet en de buitengewoon goed bewaarde kledingstukken. Het blijkt van een man te zijn die met het gezicht naar beneden met drie houten palen neergedrukt en doorstoken is geweest met de bedoeling hem in het moeras te laten verdwijnen. De ouderdomsdatering wordt geschat op de jaren 1320 - 1370. Er is met wetenschappelijke en geneeskundige kennis een reconstructie gemaakt van het gezicht van de man en die “Madame Tussauds”-figuur is ook te bekijken in het museum. Waarlijk indrukwekkend, al is de originele kleur van de haardos van de man nog steeds een discussiepunt.
We wandelen nog even verder rond in het museum dat ook de historiek van de vesting vanaf eind 13de eeuw uitgebreid laat zien maar het wordt alsmaar drukker. Beneden in de binnenruimte van de vesting is het een drukte van jewelste met middeleeuwse reenactments, kraampjes etc etc en massa’s volk. Veel te druk voor ons en dus nemen we de vlucht naar een rustiger oord en een lunch. Met Mwenzi rijden we naar de camperplaats van de locale vliegclub.
We willen absoluut Zweden verlaten zoals we gekomen zijn, via “De Brug” maar die wordt vandaag gebruikt voor de tweede rit van de “Tour de France” zodat we nog tot maandag  wachten om huiswaarts te rijden. Blijkbaar is Frankrijk te klein voor de Tour… morgen doen we onze laatste boodschappen. We zegden het al, het wordt veel te druk.
Gereden: 163km

Zondag 3 juli 6u:17ºC, regen tot 9u30, daarna zon met max.25ºC
Het regent vanmorgen - Zweden huilt om ons vertrek - wij ook… een beetje…
We rijden naar Halmstad waar we onze laatste boodschappen en vervolgen onze weg via Lund naar de plek waar we deze reis in Zweden begonnen, bij het Dalby Soderskog Nationaal Park. Hier zagen we toen de pas ontluikende Bosanemonen. Het ziet er nu wel veel groener en volgroeid uit. We gaan er nog wel een wandeling maken, eerst moet de blog in orde komen want daar zal morgen niet veel meer aan toegevoegd worden buiten de slaapplaats onderweg in Duitsland.
We hopen nog een resumé te maken van onze trip en de ervaringen in Zweden, da’s voor later.
Gereden: 220km

Maandag 4 juli 6u:16ºC, regen vannacht, nu zonnig en tot 27ºC
Het weer zit mee om over de brug te rijden, niet te veel wind. Eenmaal in Denemarken gaat het verder via de autostrade naar Rødby waar we de ferry naar Puttgarden nemen. Verder via de A1 naar Hamburg en Bremen naar Wildeshausen waar we willen overnachten. Normaliter hadden we daar na een goede 500km rond 16u. moeten toekomen maar kort voor Hamburg stonden we in een file om “U” tegen te zeggen. We stonden langer stil dan dat we stapvoets konden rijden en deden zo 2u30 over 6km. Om half zeven waren we op onze bestemming. Een welverdiende rust wacht ons. Even dit nog: De wegen in Duitsland zijn afschuwelijk...
Gereden: 514km

Dinsdag 5 juli 8u20:ºC, 16ºC, zonnig met bewolking, max.26ºC
Rond 9u vertrokken, later dan gewoonlijk. Via Osnabruck en Münster afgezakt tot Duisburg om dan naar Moers te rijden waar we een parking in het centrum opzoeken. We hoorden van de stakingen en de wegblokkades die de boeren in Nederland voeren en dus stoppen we vandaag wat vroeger met rijden (er waren sowieso alweer files en wegenwerken) maar ook omdat we dan morgen de hele dag hebben om thuis te komen, boeren op de weg of niet.
Na de middag doen we een korte wandeling in de omgeving.
Gereden: 263km

Woensdag 6 juli 6u30:14ºC, zonnig met wat bewolking en tot 23ºC
Vandaag definitieve thuisreis. We geven nog even ons parcours van vandaag want anders hebben we ook niet veel te vertellen, we mijmeren nog wat meer…
Van Moers gaat het naar Venlo en Eindhoven (waar we nog steeds -goed zo- geen boerenblokkades ervaren) we steken dus ongehinderd de Belgische grens over en beslissen om die treurige autostrade en haar haastige verkeer te verlaten. We rijden via Turnhout en Brecht naar Brasschaat waar we op een terrasje en lekkere Martino lunchen en doen de laatste kilometers tot thuis.
Reeds van in Moers was het duidelijk dat de kilometerteller op 1 km voor de 107.000 zou eindigen en zelfs met onze veranderde route die niet over de autostrade ging maar via Turnhout en verder bleef de teller bij thuiskomst op 106.999 staan !
Dat maakt dat we deze reis 8759km deden, net geen 8760 dus. Het was mooi, hopelijk genoten jullie re ook wat van.
Gereden: 179km

Aanvullende lijst van vogelwaarnemingen sinds vorige lijst
Sneeuwgors - Koperwiel - Auerhoen - Goudplevier - Koekoek - Kleinste jager - Grauwe vliegenvanger - Waterspreeuw - Blauwe reiger - Blauwe kiekendief